Βαρέα και ανθυγιεινά

Όχι δεν μιλάνε για σένα. Αυτά που λένε δεν σε αφορούν. Για άλλους λένε. Τι δουλειά έχεις εσύ με επιδόματα και κατηγορίες. Έλα μην φλιπάρεις, θα είναι που είσαι λιγάκι μελαγχολικός και δεν κυλάει ο καιρός όπως θα ήθελες. Κάθε μέρα ψάχνεις κάτι και δεν το βρίσκεις. Τα κανάλια φταίνε, αυτά και τα παράθυρα τους, άλλα εννοούν και άλλα λένε. Σου πήραν τα αυτιά. Τι δουλειά έχεις με τα βαρέα και ανθυγιεινά εσύ.
Θυμήθηκες και τις προπέρσυνες διακοπές . Τι ωραία είχατε περάσει. Είχατε κάνει και εκέινη την σύντομηη εκδρομή. Τα φωτάκια στην ελίτσα της εισόδου. Α ναι και το τραπέζι στους φίλους. Τι ωραίες βραδιές. Με τα κρασάκια και την κουβεντούλα. Τι τρυφερή κουβέντα που είχε γίνει. Ναι πω πω,  είχε παίξει και ο Μιχάλης κιθάρα . Τι βραδιές...με τα φωτάκια στο βεραντάκι και τα αγαπημένα σου cd..
Έμπλεξες τώρα με τις σκοτούρες . Είναι και το παιδί που δεν το αισθάνεσαι καλά, δεν πάει και στα μαθήματα καλά. Ε πως να πάει και αυτό, μήπως δεν βλέπει και δεν αισθάνεται ; Λίγο ακόμα και θα την κόψετε και απο τα εγγλέζικα , τι να κάνεις δεν υπάρχει σάλιο. Δημόσιος υπάλληλος η Μαρία ,  κομπιουτεράς εσύ. Δυο χρόνια πριν είχες δουλειές , τώρα έκοψε πολύ. Δεν βγαίνεις. Το ξέρεις , τι δεν το παραδέχεσαι. Πως να βγεις απο αυτό τον μαύρο κύκλο και να ξανα βρεις την τροχιά σου. Δεν θα  ξανα έρθεi, το ξέρεις το βλέπεις , είσαι μεγάλος πια. Η Μαρία σου λέει πως είσαι καταθλιπτικός και τα βλέπεις όλα μαύρα. Σε σφίγγει η νύχτα . Τα λάθη είναι πολλά και κλαις σιωπηλά . Δεν θέλεις να σε ακούσουν. Πως θα βγεις απο αυτή την αγωνία; Ο Γιώργος και η δική του η Μαρία φεύγουν για την Γερμανία..Λες αυτή να είναι η λύση ; Πως φεύγουν μου λες ; Μα όταν τελειώσουν και τα λίγα τα κρατημένα, απο που θα κρατηθείς;
Πόσο φοβάσαι. Τι σε νιάζει εσένα ποιός υπέγραψε και ποιός όχι.. Έχει κανένας να σου πει το βράδυ πως θα κοιμηθείς , που όλο πετάγεσαι στον ύπνο σου. Είναι και οι συμβουλές της μάνας σου...ε ρε και να ήξερε πως είσαι ημιάνεργος. Καλά κάνει και την κρατά η άνια σε ημιανάπαυση...διαφορετικά θα είχες και άλλον ένα στο κεφάλι σου.
Τι έπαθες βραδιάτικα ρε παιδί μου  και σε πλακώσανε οι σκέψεις. Αφού και χθες είχες τα ίδια στο μυαλό. Κόλλησες με τις ειδήσεις για τα βαρέα και ανθιγιεινά. Γιατί ; Πες το αγόρι μου , μην ντρέπεσαι. Γιατί σκεφτόσουν , υπάρχει κάτι   περισσότερο βαρύ και ανθιγιεινό απο το να ζεις σήμερα στην Ελλάδα της ευρωζώνής; Ότι αγαπούσες , τ' αρνήθηκες για να τα καταφέρεις. Για της μικρής το χαμόγελο και της Μαρίας το τρυφερό βλέμμα. Σύρμα και κόπηκε η ζωή σου και πως να το ματίσεις.  Θα υπάρχει μια  διέξοδος δεν μπορεί. Κάτι θα υπάρχει και δεν το βλέπεις τώρα. Μην σκέφτεσαι ρε γαμώτο σαν ανθρωπάκι, κοίτα το πιο ήρεμα. Ανθρωπάκι σε μια γυάλα, αυτό κατάντησες. Ανθρωπάκι στης σιωπής του το θαλάμι. Και ο άλλος απο το διπλανό κελί, τίποτα δεν έχεις και αυτός να σου πει διαφορετκό. Άλλωστε ο κόσμος δεν αλλάζει με κουβέντες και προσευχές. Ότι δεν πάρεις μοναχός , κανείς δεν θα έρθει να στο δώσει.Και εσύ βουλιάζεις κάθε μέρα όλο και πιο πολύ.  Και οι νύχτες είναι χωρίς όνομα, χωρίς σκοπό.  Υπάρχει άραγε κάτι πιο βαρύ και πιο ανθιγιεινό απο αυτό αλήθεια ;