Θα έρθει ένα πρωί που θα ξυπνήσουν αγκαλιά. Σε φρεσκοπλυμμένα σεντόνια που θα τα έχει πλύνει με το αγαπημένο τους μαλακτικό. Μπορεί να είναι χειμώνας, Σάββατο, να έχει λιακάδα, μπορεί να χουζουρεύουν στο κρεββάτι γελώντας γιατί θυμήθηκαν κάτι που άκουσαν στη δουλειά την προηγούμενη μέρα. Θα φάνε μαζί πρωινό και το ραδιόφωνο θα παίζει Tom Waits, Patty Smith, Nina Simone και πάει λέγοντας. Θα προγραμματίζουν να κατέβουν στο κέντρο για βιβλία, δίσκους και καφέ στο Αερόστατο.
Όταν γυρίσουν θα μαγειρεύουν μαζί πίνοντας ένα ποτήρι κρασί. Θα κόβουν σαλάτα, θα βράζουν μακαρόνια και θα φτιάχνουν μια σάλτσα με βάση την ντομάτα και το βασιλικό. Θα μιλάνε για όλα. Για τις διακοπές, για την κούραση, για την απογοήτευση, για την απουσία, για το άγχος, για την αγάπη. Θα καταλαβαίνουν τα πάντα, θα μιλάνε για τα πάντα. Θα κάθεται στο σκαμπό της κουζίνας και θα περιμένει να ετοιμαστεί το φαγητό, όσο εκείνη ρίχνει μια ματιά στην εφημερίδα για την παράσταση που θα πάνε το βράδυ. Στα πόδια του θα είναι το γατί που μάζεψαν από το δρόμο τον περασμένο μήνα.
Θα είναι μαζί. Θα συμπορεύονται, ξέροντας πως ο ένας πάει τον άλλο κάπου καλύτερα. Θα αγαπάνε ο ένας τους φίλους του άλλου, τους ανθρώπους του άλλου. Θα έχουν ένα σπίτι ανοικτό, να έρθουν φίλοι να δουν ταινίες, να γελάσουν μαζί τους, να κλάψουν μαζί τους, να παίξουν επιτραπέζια. Θα νοιάζονται.
Θα είναι δυο απλοί, απλούστατοι άνθρωποι, ανάμεσα σ΄ένα πλήθος κοινών ανθρώπων. Μέσα σε μια ζωή που θα είναι ίσως κάθε μέρα η ίδια. Αλλά που θα αγαπούν, θα σέβονται. Και που ο καθένας θα θέλει, θα νοιάζεται, θα χτυπιέται να είναι ο άλλος ευτυχισμένος. Kαι θα είναι ωραία!
