Μου αρέσουν πολύ τα φτηνά πράγματα. Αυτά που έχουν αγοραστεί με την οκά, με μόνο κριτήριο αξιολόγησης την υπεροχή της αισθητικής τους σε σύγκριση με τα διπλανά τους στο ίδιο ράφι. Τα φθηνά ποτήρια, που δεν είναι σπουδαία , που τα σπας και λες δεν πειράζει, σιγά το ποτήρι. Κάπως έτσι είναι αλήθεια δεν πειραζει. Η αλήθεια είναι ότι φτηνά αγορασμένη την μεγαλοψυχία την προσφέρεις όσο ναναι πιο γενναιόδωρα.
Η φτήνια μας εξασφαλίζει μια συναισθηματική απόσταση , που με την σειρά της εξασφαλίζει την μη φροντίδα , την μη αγάπη. Είναι η ίδια φτήνια που μας κάνει να μοιάζουμε ρεαλιστές, ενώ η αλήθεια είναι ότι μας είναι απλά πιο εύκολο να μην συνδεόμαστε με τα υλικά όταν είναι φθηνά.
Κάπως έτσι φτηναίνουν και τα πνευματικά επιτεύγματα. Είναι εύκολο να μην συνδεθείς με το φθηνό. Το δύσκολο είναι να μην συνδεθείς με το ακριβό. Όμως το ακριβό , όπως και να το κάνουμε πονάει όταν χάνεται. Το πληρώσαμε με το κόπο μας λέμε, και μετράμε την αξία του σε εργατοώρες, για να διακιολογήσουμε την ταραχή μας. Πονάει σαν να είναι πολύτιμο, ενώ στην ουσία είναι βαρύτιμο.
Μ΄αυτή την σύγχυση μεγάλωσαν πολλοί από εμάς. Και το πρόβλημα δεν είναι στις λέξεις αλλά στις έννοιες. Μέσα σ΄αυτούς τους παράξενους καιρούς το ακριβό είχε γίνει πολύτιμο αλλά το φροντίζαμε γιατί ήταν ακριβό και όχι γιατί ήταν ανεκτίμητο.
Το ζήτημα όμως είναι να αγαπήσεις. Να φροντίσεις και να προστατέψεις κάτι, μέχρι να μπορείς να πεις ότι σου είναι πια πολύτιμο. Όσα λεφτά και αν έχεις , δεν φθάνουν για να αγοράσεις την έγνοια. Η αγάπη δεν αγοράζεται. Το πολύτιμο όμως είναι και αγαπημένο και ο άνθρωπος δεν αντέχει πάντα τον αποχωρισμό από τα αγαπημένα. Γι ΄αυτό κάποιες φορές από τον πόνο της απώλειας προτιμά να μην αγαπήσει .
Τα φτηνά, αναλώσιμα είναι μια έκφανση αυτής της ανάγκης και μαζί μια κάποια λύση. Αγοράζεις τα φθηνά για να τα σπάσεις κάποτε χωρίς άγχος. Στη εποχή μας , όλα συνέβαλαν στη ''σωτήρια '' αυτή αποστασιοποίηση. Όλα ταίριαξαν.Αφού συνέπεσε το φαινόμενο, να φθίνουν οι αξίες μέσα μας και να αδειάζουν οι τσέπες έξω μας, έτσι που να μην ξεχωρίζεις εύκολα την διαχωριστική μεταξύ φτώχειας και απαξίας.
Σκέψου όμως να φθάναμε σε μια μέρα που δεν θα είχαμε μια, αλλά όλα στην ζωή μας και γύρω μας να ήταν πολύτιμα. Και να πίναμε νερό στις χούφτες.
Φωτογραφία Αντωνία Λουδάρου
"Η φτήνια τρώει τον παρά", λένε, αλλά σήμερα μου έδωσες την άλλη διάσταση της παροιμίας. Αυτή της αποστασιοποιημένης συναισθηματικής αδιαφορίας. Σα να λέμε τώρα πως εκτός από τον παρά τρώει και τα σωθικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερούδια,
Γιούλη
ΥΓ: Φοβερή η φωτογραφία! Από το κοντόφθαλμο βλέμμα στη στάθμη του νερού του ποτηριού και της κανάτας, στο μακρινό ταξίδι του νου στη γραμμή του ορίζοντα. Και αυτές οι ελληνικές βουνοκορφές... Μαγεία!
Τα πιο πολύτιμα αντικείμενα που έχω Ανν δεν έχουν να κάνουν με ακριβά κρύσταλλα, σπάνιες πορσελάνες ή επίχρυσα κουταλοπήρουνα.... είναι από απλό γυαλί με την δική τους ιστορία χρόνων και ανυπολόγιστη συναισθηματική αξία....:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι φυσικά... μια ντουζίνα πιάτα της λαικής εύκολα σπάνε στον βωμό ενός γλεντιού που θα θυμίζει παλιές καλές Ελληνικότατες εποχές !
φιλιά κοριτσάκι μου
να έχεις μια όμορφη μέρα ....
Χαίρομαι πολύ που δεν με ξεχνάτε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά είσαι μια κατηγορία μόνη σου! (έκφραση είναι κι ελπίζω να την ξέρεις).
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φτήνια κ η πολυτιμότητα ως έννοιες εκφράζουν τους "δεσμούς" όπως λες. Φτηνοί δεσμοί ανώδυνοι χωρισμοί. Η φτήνεια κ η ένδοια.. η φτήνεια κ η φτώχεια. Η απόσταση κ η εγγύτητα.. Στην εγγύητητα πας για θανατο, στην απόσταση τον ξεγελάς. Ο πλούτος έιναι μέσα μας κ μόνο αν τον μοιράσουμε γινεται ορατός σε μάς..κι αν τον κρατήσουμε ή τον "κατακρατήσουμε" όπως ξέρεις είμαστε πρωκτικοί! Μοιράσου με άλλους ώστε να πτωχεύσεις από απόθεμα και να πλουτίσεις από επιστροφές φόρου σε αγάπη..
Να σαι καλά Ανν για τα λεκτικά πάρτυ!