''Τα Ματ πηγαίνουν να κλείσουν τους πομπούς της ΕΡΤ, τα Ματ πηγαίνουν να κλείσουν τους πομπούς της ΕΡΤ''. Στον επόμενο τόνο βρίσκεσαι απέναντι σε μια μαύρη παγωμένη εικόνα.
Πως νιώθεις ; Θα ανοίξεις τώρα τους βόθρους της υποκουλτούρας να ενημερωθείς ; To πιστεύεις ; Όλες αυτές οι υπερβολικές μανικιουρίστ, οι δεκάδες ηλεκτρολόγοι, όλοι αυτοί οι απίθανοι ανεπάγγελτοι τύποι , οι έντελώς άσχετοι με το θέμα τηλεόραση, που έπαιρναν υπέρογκους μισθούς και τσέπωναν αποζημιώσεις και ό,τι άλλο είχαν κατορθώσει να περάσουν από τους εκάστοτε, προισταμένους, γενικούς και όποιον άλλο ΄΄δικό ΄΄τους είχαν θα πάψουν να πληρώνονται. Αυτό δεν ήθελες ; Πόσες φορές δεν είχες πει να '' κλείσει το ρημάδι ; " Nα σου πω και εγώ το είπα κάποιες φορές. Το είπα ακόμα περισσότερο όταν είδα ταλαντούχους φίλους μου που είχαν δουλέψει και είχαν προσφέρει τις δημιουργικές τους δουλειές, να απολαμβάνουν σιωπηρές απορρίψεις, γιατί δεν είχαν τους '' δικούς ΄΄τους για να τους προωθήσουν.
Άλλος όμως ο θυμός και άλλο η εμμονή . Ο θυμωμένος διακρίνει , ξεχωρίζει και αργά ή γρήγορα έχει διαύγεια στην σκέψη του. Θα το θυμάσαι πως η ΕΡΤ ήταν το αρχείο της, ήταν το τρίτο της πρόγραμμα, ήταν αυτή που έπαιζε τον Εξάντα, που την έβλεπαν οι ομογενείς στα πέρατα της γης, ήταν αυτή που είχε κρατήσει το ραδιόφωνο μακρια από τα playlist των εταιριών που μας τρώγανε τα αυτιά, ήταν η στήριξη σε τόσους και τόσους νέους δημιουργούς. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ήταν κυρίως ο δημόσιος χαρακτήρας της .
Σε δηλώσεις τέως υπουργού ακούσαμε χθες το αλησμόνητο '' να πάει και η ΕΡΤ να βρει λεφτά εκεί που βρίσκουν τα άλλα κανάλια''. Να πάει δηλαδή να βρει τον Σουλειμάν της και όλες αυτές τις καρικατούρες ,τα best seller και τα σουξέ, που φέρνουν ακροαματικότητα και κέρδος.. Έτσι που να είναι κερδοφόρος η ΕΡΤ. Μετά θα κάνουμε κερδοφόρα και τα δημόσια νοσοκομεία και τις δημόσιες συγκινωνίες και τα Δημόσια σχολεία.
Δεν είναι μόνο αυτό. Είναι που στην μαύρη παγωμένη εικόνα ακυρώθηκε η άλλη εικόνα της ενημέρωσης .Μπήκε λουκέτο στην πιθανότητα της ποίησης. Στην αύρα μιας περισσότερο ουσιαστικής παιδείας. Σε μια ραδιοτηλεόραση που δεν ήταν υποχείριο κανενός κεφαλαίου και κανενός συστήματος ( μην τα λαμβάνεις σαν λόγια κομμουνιστών μόνο αυτά) με υπαλλήλους που δεν ήταν τρομοκρατημένοι πως από στιγμή σε στιγμή θα χάσουν την δουλειά τους.
Αυτό που δεν μπορώ να χωνέψω είναι η απίστευτη χολή που βγήκε από πολλών τα στόματα. Συνάνθρωπος για τον συνάνθρωπο. Έτσι γίναμε ; Έτσι μας κάνανε; Δεν ξέρω. Εξαθλιωμένους και δαρμένους. Επιχαρείς με το πλήγμα του διπλανού μας.
Απέναντι σε μια μαύρη παγωμένη εικόνα για λίγα λεπτά , στέκεις εσύ και η σιωπή σου. Ξέρεις πια καλά πως όσο σου μιλούν για διαρκή άνοδο του εθνικού εισοδήματος , εσύ θα ξέρεις πως το βιωτικό σου επίπεδο με την έννοια τους βίου , της ζωής συνεχώς θα μειώνεται. Θα ξέρεις πως όσο τους επιτρέπεις να σε αμφισβητούν απομακρύνεσαι από την συνέχεια και την αποθέωση της ζωής. Θα ξέρεις πως ό,τι δεν περιέχει πνεύμα , έχει ημερομηνία λήξης.
Ξέρεις ακόμα πως δεν είσαι ούτε τα επιχειρήματα σου, ούτε οι απόψεις σου. Είσαι τα έργα σου. Και πως μέσα στην ζωή σου , έχεις εγκυβωτιμένες και άλλων ζωές. Γι΄αυτό άκου την σιωπή σου. Την εκρηκτική της δύναμη.Τα αθέατα δάκρυα της. Και ενίσχυσε κάθε σταγόνα δημιουργικής δύναμης που μιλά για αξίες και ήθος από όπου κι αν έρχεται.
Όχι Ανν Λου, δεν είναι η χολή που βγήκε
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι η αγανάκτηση για ένα μέσον που το πήραν στα χέρια τους και το κατακρεουργούν χρόνια τώρα.
Βολέψαν τα ''δικά μας παιδιά'' γαλάζια, πράσινα, πουά ... βολέψαν με μισθούς που χτύπησαν ταβάνια μεγαλόσχημους δημοσιογράφους που τώρα τάχα κόπτονται για το κανάλι που έκλεισε και τους απολυμένους που μένουν στον δρόμο...
Γιατί εμένα μου φάνηκε απόλυτα φυσικό το λουκέτο; κι ότι άργησε και πολύ;
Μόνο που θα έπρεπε όλοι να ντρέπονται γι αυτό και να κάνουν και μια φορά απολογισμό των λαθών που έκαναν ... όλοι ... από τον κάθε Υπουργό μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο που βρέθηκε με το μέσον του σε αυτό τον χώρο !!!
ΕΡΤ δεν είναι μόνο η TV είναι και το ραδιόφωνο.
ΔιαγραφήΥπάλληλοι δεν μόνο οι υψηλόμισθοι καρεκλοκένταυροι των Αθηνών, είναι και οι εκατοντάδες με μισθό που δεν ξεπερνά τον μισθό του ιδιωτικού τομέα, και με δουλειά που περισσεύει το μεράκι.
Χρόνια τώρα, τους παρακολουθώ στα τοπικά ραδιόφωνα να δίνουν τον δικό τους αγώνα της ενημέρωσης. Τώρα ποιος;
Ποιός θα είναι ο σύντροφος των αγροτών, των κτηνοτρόφων, των ψαράδων, που μόνο οι συχνότητες της ΕΡΤ βρίσκονταν στην εμβέλεια της ζωής τους;
Αυτή η πληγή που άνοιξε, δεν πρόκειται να κλείσει.
Δεν υπάρχει τρόπος να κλείσει η πληγή.
Κρίμα, γιατί περίσσεψε η υποκρισία στον τόπο μας.
Δεν κόβεις κεφάλι όταν πονάει δόντι.
Τέλος!
Το μόνο που θα συμπληρώσω είναι πως έχουμε ανάγκη να βγουν μπροστά τα καθαρά πρόσωπα της ΕΡΤ και αυτά να μιλούν και όχι όλοι οι υποκριτές που είχαν στρογγυλοκαθήσει τόσα χρόνια πάνω στις υποκρισίες τους και τα προσωπικά τους ωφέλη...
ΔιαγραφήΔε μπορείς να φάνταστεις πόσο, μα πόσο σύμφωνο με βρίσκεις Αννίτα μου ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ συμφωνώ μαζί σου Αννίτα. Δυστυχώς, οι αξίες και το ήθος που έλειπε από τα έργα και τις ημέρες όλων μας, ήταν η αιτία των δεινών που μας ταλανίζουν. Και αντί τούτο να το χωνέψουμε και να οραματιστούμε το επόμενο βήμα σε ένα διαφορετικό αύριο για όλους μας, κάνουμε κυκλικό χορό γύρω από συναισθήματα αντιπαραγωγικά, άλλοτε σαν φοβισμένα κουτάβια και άλλοτε σαν κανίβαλοι γύρω από το "θήραμα". Η οργισμένη ή αγανακτισμένη ή καταθλιπτική ή υστερική συζήτηση γύρω από το "μέσον", το "μεσάζοντα", τον "χαίροντα προνομίων" δεν οδηγεί πουθενά. Δεν το βλέπουμε; Η αγανάκτηση τις περισσότερες φορές και στην καλύτερη περίπτωση φωνασκεί τον εσωτερικό θυμό που κρύβουν αυτές οι συζητήσεις, αυτό το "διάολε γιατί να μην έχω εγώ το μέσον", ενώ άλλες φορές υποκινείται για να μας αποπροσανατολίζει. Διαίρει και βασίλευε. Αλληλοφαγωθήκαμε πια και τίποτε δεν έχει αλλάξει. Δυστυχώς, τίποτε δε μάθαμε. Όποια πέτρα και αν σηκώσεις... βρώμα και δυσωδία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξάλλου, "ο μεσάζων του εχθές", με τα σωματεία του, τους συνδικαλιστές του, τους κομματάρχες και τις εθνοσυνελεύσεις του, δεν είναι και ο "εγγυητής" του αύριο ή κάνω λάθος; Για το σημερινό "εγγυητή" μιλώ. Γι' αυτόν που σήμερα ξορκίζει το εχθές και εγγυάται την Παιδεία, την Υγεία, τη Δικαιοσύνη, την Εθνική Ασφάλεια, την Ασφάλεια του Πολίτη και τώρα και την Ενημέρωση του αύριο. Σε αυτόν αναφέρομαι, γιατί τον επόμενο, τον αυριανό δεν θέλω ούτε να τον σκέφτομαι. Την ώρα που εμείς αγανακτούμε, αυτού του έχουν στρώσει το δρόμο για να διευκολυνθούν τα πολύ χειρότερα. Και εμείς ακόμη θυμώνουμε και αγανακτούμε; Δεν μπορώ να θυμώσω. Θλίβομαι. Θλίβομαι και φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για εμένα, χωρίς εμένα...
Γιούλη