Η μητέρα κάτω κλαίει
κλαίει, κλαίει.
Κάποτε ξαπλωμένος στα γόνατα της,
στο πεθαμένο δέντρο
της έμαθα να χαμογελάει
να κρατάει τα δάκρυα της
να καταλύει την ενοχή της
να γιατρεύει τον θάνατο μέσα της
να της δίνω ζωή.
'Ηταν η ζωή μου.
D.Winniccot
Μετάφραση Πάνος Αλούπης
Ζωγραφική Μίλτος Παντελιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου