Ευτυχείτε

... Ο κος Ζαχαρίας, δεν ξέρω τι κρυφά συμφέροντα είχε κι επέμενε, κάνοντας βαρκούλα τα χέρια του να μπει επάνω η κυρία Φωφώ και να της μάθει μπάνιο δια της λογικής. Κυρία Φωφώ μου, παν σώμα βυθιζόμενο εντός του ύδατος χάνει το βάρος του. Αλλά η κυρία Φωφώ ανέτρεπε τον φυσικό αυτό νόμο, μ΄ένα φυσικότερο :  τον φόβο της, φοβάμαι κύριε Ζαχαρία μου, μην επιμένετε. Ως και αυτή η λέξη φόβος , που βυθιζόμενη οπουδήποτε δεν χάνει το βάρος της, προκαλούσε νέα κυματάκια ευθυμίας στην συντροφιά.
... Κάποια στιγμή μια δύτρια αναδύθη, με τις σταγόνες να κάνουν τατουάζ δροσίας στο δέρμα της με το ενθουσιασμένο χέρι της κάτι να κρατά , μ΄εκείνη σαν  υστερικό συστρεφόμενο κοχύλι να φωνάζει , δείτε βρήκα αστερία , κοιτάξτε τον.
Έλαμπε το εύρημα της στον ήλιο , αιρετικό άστρο . Πλησίασαν αδιάφορα οι άλλοι από γύρω, περιεργάστηκαν για λίγο  τον αστερία, και σε τι χρησιμεύει αυτό το ψάρι ,  ρώτησε με ειρωνική ευγένεια η κυρία Φωφώ. Δεν ξέρετε; Φέρνει μεγάλη ευτυχία σε όποιον το βρει και τον έχει, είπε η ήδη ευτυχισμένη νεαρά και απίθωσε με ευλάβια στην πετσέτα το εύρημα της να στεγνώσει-  έσταζε χαμένο ευτυχές περιβάλλον. Και είδα τότε, όλη την συντροφιά , πλην της κυρίας Φωφώς , να ρίχνεται τις βουτιές , είδα όλους αυτούς που πριν λίγο έπαιζαν ξένοιαστα κολυμπώντας στην ολιγάρκεια να ψάχνουν σαν τρελλοί για αστερίες , για ευτυχία. Περιζήτητη σου λέω.



Κική Δημουλά από την συλλογή Εκτός σχεδίου εκδ Ίκαρος.

Φωτογραφία Κωνσταντίνος Παπαγιανόπουλος