Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Κάποτε



Κάποτε που η καλοσύνη ήταν γυναίκα
Είχε πέσει μεγάλη πείνα
Κάθονταν οι άνθρωποι κουλουριασμένοι
Πάνω στα κράσπεδα των πεζοδρομίων.
Η καλοσύνη τότε
πούλησε τα κοσμήματα της και τα ακριβά φορέματα
Και άρχισε να τριγυρνά ανάμεσα τους
Μοιράζοντας καρύδια, αμύγδαλα και μέλι.
Μετά από αιώνες ήρθε η κακία και αυτή γυναίκα
Έπεσε πάλι πείνα μα εκείνη δεν πούλησε τίποτα.
Τριγυρνούσε περιπαιχτικά και έδινε μόνο για μεγάλο κέρδος.
Κύλησαν αιώνες, κράτη κοινωνικοποιήθηκαν
περιουσίες κρατικοποιήθηκαν
Τα παιδιά διασκέδαζαν με καρτούν
Η κακία απέκτησε κέρατα
Η καλοσύνη φτερά.

Ποίημα '' Κάποτε'' της Μάρθας Δήμου



  Στην φωτογραφία η Marion Cotiliard

1 σχόλιο:

  1. Τουτέστιν, με το καλό με τ' άγριο, η πείνα δεδομένη; When povetry comes in from the door, love goes out of the window, λένε οι Αγγλοσάξωνες.

    Καλημέρα,
    Γιούλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή