Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Τι μου έμαθαν 2.5 χρόνια κρίσης




Βρήκα αυτό το αφοπλιστικά ειλικρινές κείμενο και μου άρεσε πάρα πολύ. Αν έχετε λίγο χρόνο πατήστε στην διεύθυνση και διαβάστε το σας παρακαλώ.

 http://missgourgourini.posterous.com/25

4 σχόλια:

  1. Μακάρι όλοι να τα παίρναμε τα βάσανα μας έτσι! Τέλειο και σε ευχαριστώ πολύ που το ανάρτησες!!!
    Στέλλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα, Αννα Λου. Ενθαρρυντικά και αληθινά, τα λόγια της κοπελιάς, αλλά φορές, δεν ισχύουν για όλους. Ωραία τα μαθήματα της ζωής, όμως υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο, αλλά: βιώματα που ακόμη, και μελλοντικά ακόμη, θα κόβουν κάθε προσπάθεια για ευτυχία. Και πάντα θα συγκρίνουμε τη ζωή μας με των άλλων. Αυτός είναι ο άνθρωπος. --Καλό βράδυ. Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έτσι είναι. Ο θάνατος δεν είναι μόνο ο βιολογικός. Είναι και "οι νύχτες δίχως όνειρα, οι νύχτες δίχως σκοπό. Χαμένοι από χέρι..." Έχουμε δικαίωμα επιλογής μεταξύ "ζωής και θανάτου", αρκεί να ορίσουμε μέσα μας τις έννοιες. Πολύ όμορφο. Όπως είπες, αφοπλιστικά ειλικρινές.
    Γιούλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή