Πέθανες -κι έγινες και εσύ ο καλός.
Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης , ο πατριώτης.
Τριανταέξι στέφανα σε συνόδευσαν,
τρεις λόγοι αντιπροέδρων ,
εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που πρόσφερες.
Α ρε Λαυρέντη, εγώ που το ξερα τι κάθαρμα ήσουν
Τι κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή, μέσα στο ψέμα.
Κοιμού εν ειρήνη , δεν θα έρθω την ησυχία σου , να ταράξω.
( Εγώ , μια ολόκληρη ζωή , μες στην σιωπή θα την εξαγοράσω, πολύ ακριβά ,
και όχι με τίμημα το θλιβερό σου σαρκίο)
Κοιμού εν ειρήνη . Ας ήσουν πάντα στη ζωή ο καλός, ο λαμπρός άνθρωπος , ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Δεν θα σαι ο πρώτος, ούτε δα ο τελευταίος.
Μανόλης Αναγνωστάκης
από την συλλογή Ο στόχος 1970
Ζωγραφική Josh Miels
Το να πει κανείς , πως ο Μανόλης Αναγνωστάκης , γράφει ωραία ποιήματα, είναι αστείο πράγμα. Ο συνδιασμός όμως του ποιήματος και των φωτογραφιών που τόσο έξυπνα , έκανες , είναι φορέας μιας άλλης αλήθειας και ενός άλλου στόχου, που βέβαια περικλείεται στην διαχρονικότητα του στόχου του Αναγνωστάκη. Καλά κάνεις λοιπόν και μας φερνεις αντιμέτωπους με την πίκρα της αλήθειας και επιμένεις,. Γιατί έτοιμοι είμαστε με το αντιληακό στο χέρι και την συνείδηση σε ημιανάπαυση( δική σου και αυτή η έκφραση) . Και όχι πως είναι κακά τα μπάνια, αλλά νισάφι με τις υπεκφυγές, γιατί το ήξερε εγώ ρε Λαυρλεντη τι κάθαρμα ήσουνα...έλα που το ήξερα...και έλα που ακόμα δεν κατάφερα καλά να σε κάνω να το δεις πως το γνωρίζω και σε επιλέγω τα ίδια ψέματα να μου πεις και τα ίδια παραμύθια...ακούς Λαυρέντη , που μου πετάχτηκες στα ύψη και το γουστάρεις και από πάνω, έτσι που σε τοποθέτησα στην θέση του ποιο καλού παραμυθά? με ακούς Λαυρέντη τώρα ? όχι θα μου πεις...αφού ούτε ο πρώτος , ούτε ο τελευταίος θα είσαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιχάλης