Όταν τις είδα , σοκαρίστηκα και μετά σκέφθηκα γιατί, κομμάτι μας και μάλιστα μεγάλο , δεν είναΙ αυτό? Μήπως αυτή η εξαθλιωση και μάλισατ στο down town δεν φέρνει και την άνοδο της ΧΑ? Μήπως άραγε τέτοια δεν θα είναι η εικόνα μας , όταν την αναζητούν τα εγγόνια μας μετά από χρόνια. Το μόνο που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί σοκαρίστηκα. Δηλαδή ακόμα τραβώ κουπί στο να βγάλω τα μάτια μου από την αλήθεια και να ξεχαστώ? Θα μου πεις , μήπως αυτές οι φωτογραφίες βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο και είναι αμερικάνικη προβοκάτσια, ναι αλλά και το να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο , χωρίς να είναι , δεν είναι πράγμα και αυτό που οδηγεί πουθενά. Ντρέπομαι για όλες αυτές τις φωτογραφίες, ντρέπομαι και λυπάμαι. Ξένια
Την εικόνα του δρόμου την ξέρω, γιατί τον περπατώ. Δε τη συνηθίζω, όμως μου είναι οδυνηρά γνώριμη. Η εικόνα του Πολυτενικού προαυλίου με πληγώνει όμως περισσότερο, γιατί όσο και αν την γνωρίζω, θέλω να την ονειρεύομαι αλλιώς. Και με πονά, που προτάσσεται αυτή η φωτογραφία έναντι των υπολοίπων. Είναι σα να θέλει να μας πει: "αν είναι έτσι τα σχολειά σας, πώς θέλετε να είναι οι δρόμοι και η ζωή σας;" Γιούλη
Χανς Μάγκνους Ενζενσμπέργκερ Η μπαλάντα των άστρων !!!!!
Δεν έχουμε παράπονα Και δουλειές έχουμε και δεν πεινάμε. Τρώμε τα εθνικά προϊόντα μας τρώμε τα νύχια μας τρώμε τις εθνικές μας παραδώσεις. Οι δρόμοι είναι πεντακάθαροι οι νεκροί έχουν συντάξει τις διαθήκες τους πόλεμος δεν κηρύχτηκε όλα θα πάνε καλά. Τρώμε τα εθνικά προϊόντα μας τρώμε τα νύχια μας τρώμε τις εθνικές μας παραδόσεις. Δεν έχουμε τίποτα να αμφισβητήσουμε τίποτα να χάσουμε τίποτα να πούμε. Τα ρολόγια μας κουρδίδτηκαν Οι λογαριασμοί πληρώθηκαν Κάναμε το λουτρό μας Εξω περνά και το τελευταίο- άδειο- λεωφορείο Γιατί λοιπόν να παραπονιούμαστε Τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε;
Όταν τις είδα , σοκαρίστηκα και μετά σκέφθηκα γιατί, κομμάτι μας και μάλιστα μεγάλο , δεν είναΙ αυτό? Μήπως αυτή η εξαθλιωση και μάλισατ στο down town δεν φέρνει και την άνοδο της ΧΑ? Μήπως άραγε τέτοια δεν θα είναι η εικόνα μας , όταν την αναζητούν τα εγγόνια μας μετά από χρόνια. Το μόνο που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί σοκαρίστηκα. Δηλαδή ακόμα τραβώ κουπί στο να βγάλω τα μάτια μου από την αλήθεια και να ξεχαστώ? Θα μου πεις , μήπως αυτές οι φωτογραφίες βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο και είναι αμερικάνικη προβοκάτσια, ναι αλλά και το να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο , χωρίς να είναι , δεν είναι πράγμα και αυτό που οδηγεί πουθενά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτρέπομαι για όλες αυτές τις φωτογραφίες, ντρέπομαι και λυπάμαι.
Ξένια
Γιατί ήθελε αυτός ο φωτογράφος τόσο πολύ να μας πληγώσει? γιατί συγκεντρώθηκε σε ό,τι μας πονάει?
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρης Μαργαρίτης
Σαν φωτογράφος , θα σου απαντήσω Δημήτρη. Γιατί είναι φωτογράφος και κάνει την δουλειά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟρφέας
Την εικόνα του δρόμου την ξέρω, γιατί τον περπατώ. Δε τη συνηθίζω, όμως μου είναι οδυνηρά γνώριμη. Η εικόνα του Πολυτενικού προαυλίου με πληγώνει όμως περισσότερο, γιατί όσο και αν την γνωρίζω, θέλω να την ονειρεύομαι αλλιώς. Και με πονά, που προτάσσεται αυτή η φωτογραφία έναντι των υπολοίπων. Είναι σα να θέλει να μας πει: "αν είναι έτσι τα σχολειά σας, πώς θέλετε να είναι οι δρόμοι και η ζωή σας;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιούλη
Χανς Μάγκνους Ενζενσμπέργκερ Η μπαλάντα των άστρων !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχουμε παράπονα
Και δουλειές έχουμε
και δεν πεινάμε.
Τρώμε
τα εθνικά προϊόντα μας
τρώμε τα νύχια μας
τρώμε τις εθνικές μας παραδώσεις.
Οι δρόμοι είναι πεντακάθαροι
οι νεκροί έχουν συντάξει τις διαθήκες τους
πόλεμος δεν κηρύχτηκε
όλα θα πάνε καλά.
Τρώμε τα εθνικά προϊόντα μας
τρώμε τα νύχια μας
τρώμε τις εθνικές μας παραδόσεις.
Δεν έχουμε τίποτα να αμφισβητήσουμε
τίποτα να χάσουμε
τίποτα να πούμε.
Τα ρολόγια μας κουρδίδτηκαν
Οι λογαριασμοί πληρώθηκαν
Κάναμε το λουτρό μας
Εξω περνά και το τελευταίο- άδειο- λεωφορείο
Γιατί λοιπόν να παραπονιούμαστε
Τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε;
Αλλο δεν είχα να πω
Πέτρος Κυριακίδης