Yπάρχουν άνθρωποι που θέλεις να τους ρωτήσεις από ποιόν πόλεμο έρχονται. Στο βλέμμα τους έχουν σπασμένα κρύσταλλα, στα μαλλιά τους σκόνη. Περπατούν βιαστικά τις συνηθισμένες καθημερινές διαδρομές τους ενώ δίπλα τους πέφτουν καρφιά. Κάποια τους πετυχαίνουν, τους τραυματίζουν, κάποια τα γλυτώνουν την τελευταία στιγμή. Εκείνοι συνεχίζουν, προχωρούν, δεν χάνουν λεπτό.
Άνθρωποι που τα ρούχα τους έχουν κολλημένα πάνω τους ξεραμένα αίματα, τις περισσότερες φορές δικά τους. Επιζούν σε πολύ δύσκολες συνθήκες γιατί το έχουν συνηθίσει από την πρώτη μέρα της ζωής τους. Άνθρωποι αγρίμια.
Με προβλημάτισε πολύ η προσέγγισή σου. Ναι πραγματικά, υπάρχει πολύς κόσμος έτσι κοντά μας, δίπλα μας. Η χρήση του όρου "αωρίμια" θαρρώ δεν περιγράφει την αγριότητα της ψυχής τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα από μένα.
https://www.youtube.com/watch?v=IL-OY7e7Zjs
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Χειρονομοῦν,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλοῦνε ἀκατάπαυστα:
Τὶ εὔκολα ποὺ ὑπάρχουν!
Ἐνῶ αὐτὸς
-δυὸ τραπεζάκια διαφορὰ-
παλεύει
μὲ τὰ σκοτεινά του δευτερόλεπτα.
Χρίστος Λάσκαρης