Ανήμερα του Σωτήρα

 

           Φωτογραφία από το λιμάνι των Καρδαμύλων 

    Ξεκίνησαν από την Κεραμωτή για να φθάσουν στα Καρδάμυλα της Χίου με το καίκι τους φορτωμένο καρπούζια στο αμπάρι και στη κουβέρτα πεπόνια. Η Κεραμωτή είναι ένα παραθαλάσσιο χωριό κοντά στο Νέστο. Με την ταχύτητα του καικιού είχαν υπολογίσει πως θα κάνανε λίγο λιγότερο από δυι μέρες να φθάσουν στα Καρδάμυλα. Ο καπετάνιος και μαζί του ένα 15χρονο παιδί που έγραφε τις πρώτες του υπηρεσίες στο ναυτικό του φυλλάδιο , ήταν το μόνο πλήρωμα του καικιού. 

   Άφησαν πίσω τους τη Θάσο, τη Λήμνο, το Σίγρι. Το καίκι έσκιζε μια θάλασσα γυαλί. Ο πιτσιρικάς καθόταν στη κουπαστή να βοηθάει τον καπετάνιο που κρατούσε το τιμόνι. Ξημερώματα έφθασαν στον Άγιο Ανδρέα, λίγο έξω από τα Καρδάμυλα άκουσαν αμυδρά μια μελωδική μουσική να έρχεται από κάπου μα δεν μπορούσαν να διακρίνουν από που. Μπαίνοντας στο λιμάνι η μουσική δυνάμωσε, ήταν ανήμερα του Σωτήρα και το πανηγύρι δεν είχε σχολάσει ακόμα. Κλαρίνα έπαιζαν, κόσμος χόρευε. ''Φεγγάρι μάγια μου κανες''. Φουντάρανε και πήγανε να κοιμηθούν. Σε λίγες ώρες που θα ξύπναγαν θα πήγαιναν να ξεφορτώσουν το φορτίο και να φτιάξουν καλύτερα το καίκι. 

     Στο σπίτι τον περίμενε η μάνα και ο πατέρας του. Σπάνιο , πολύ σπάνιο που ήταν και ο πατέρας του εκεί.15 χρονών ήταν και εως τώρα ζήτημα αν ειχε δει τον πα΄τέρα τοθ όλο όλο μαζί τρια χρόνια. Πρώτος μηχανικός ο πατέρας του και κάθε μπάρκο του το λιγότερο τρια χρόνια.Μονο σοβαροί λόγοι υγείας μπορούσαν να σε οδηγήσουν σε πιο γρήγορο ξεμπαρκάρισμα. 

-Ξύπνησες γιέ μου ; Έλα να δεις ! Όλο το λιμάνι μοιρίζει το άρωμα του φορτίου σας. 

Πράγματι εκείνη την ημέρα η θάλασσα είχε αποκτήσει ένα μοναδικό άρωμα πεπονιού. Ο 15χρονος κρατήθηκε από τη κουπαστή της βεράντας περήφανος. Για όλα περήφανος. Ήταν τότε η ζωή διαφορετική, η στιγμή κράταγε πιο πολύ και η θάλασσα ανήμερα του Σωτήρα μύριζε πεπόνι.