Θυμάμαι πάντα με νοσταλγία τον παππού μου να φοράει το κουστούμι του κάθε φορά που ήταν εκλογές για να πάει να ψηφίσει. Και μια γραβάτα λεπτή, μονόχρωμη και σκούρη σαν αυτές που νομίζω έχω δει να φοράει και ο Lou Reed. Άνθρωπος απλός, Κωνσταντινουπολίτης, ήρθε στην Ελλάδα μαζί με τα τρία αδέρφια και τον πατέρα τους γύρω στο 1922. Εγκαταστάθηκαν σ΄ένα χωριό της Χίου, ψηλά σε μια βουνοπλαγιά ν΄αγναντεύουν την θάλασσα. Η μάνα του έμεινε θαμμένη στην Πόλη. Την αποχωρίσθηκε μια και καλή 8 χρονών. Έπιασαν μικρά παιδιά σκληρή δουλειά για να τα βγάλουν πέρα.
- Μα φοράς τα καλά σου για να πας να ψηφίσεις; με απορία τον ρωτούσα.
- Ναι μου απαντούσε, φοράω τα καλά μου. Γιορτάζει η Δημοκρατία μας σήμερα. Και να ξέρεις πως δεν ψηφίζουν σε όλα τα μέρη οι άνθρωποι.
Τόσο απλά και τόσο κατανοητά, μου άφησε το ίχνος του μέσα στην καρδιά μου ο παππούλης μου.
Συγκλονιστική μαρτυρία. Και πάνω απ όλα αληθινή. Οι παλιοί εκείνοι άνθρωποι πάντα εμβληματικοί στην περπατησιά τους και στις σκέψεις τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή