Κάποιες μέρες νοσταλγίας, τρέμει το σαγόνι, βρέχει πρασινάδες, ο σκηνοθέτης έχει την επίσημη πρώτη της καινούργιας ταινίας , οι φίλοι σου είναι όλοι φοβισμένοι και τριγυρνούν έξω, κάνει όμως κρύο και αρχίζουν να γυρνάνε σιγά σιγά και εσύ αρχίζεις να πιστεύεις πως δεν γίνεται παρά να όταν ο θάνατος μεγαλώσει πολύ και γεράσει να ξαναγίνει ζωή . Έτσι και μόνο για να ξαναβρεθούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου