Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Σαν χθες



Σαν χθες έφυγε από κοντά μας το 1990 ο Παύλος Σιδηρόπουλος. Αφήνοντας εκείνο το '' όσο μπορείς '' να χωράει κι άλλο , κι άλλο , κι άλλο και το να μ΄αγαπάς, ανεκπλήρωτο.

4 σχόλια:

  1. Καλημέρα Ανν Λου.
    Δεν θα μπορούσε να ειπωθεί πιο όμορφα και μεστά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...μετά τον Andrade και τον Nerunda η επόμενη προσκεκλημένη στη στρογγυλή τράπεζα του οικοδεσπότη ήταν η Δημουλά...

    Πρόσεχε

    Όταν στρώνεις το τραπέζι
    πριν καθίσεις
    να ελέγχεις σχολαστικά
    την αντικρινή σου καρέκλα

    αν είναι γερή μήπως τρίζει
    μήπως χαλάρωσαν οι εγκοπές
    μήπως φαγώθηκαν οι αρμοί
    αν υποσκάπτει το σκελετό
    σκουλήκι

    γιατί εκείνος που δεν κάθεται
    γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο βαρύς

    (από το «Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως»)

    Σπύρος Τ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ελπίζω να διάβασες το σχόλιο επάνω στο σχόλιο (σε μια τροχιά)... Εκκωφαντικός ο ήχος της σιωπής.

    Σπύρος Τ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο Δραπέτης ( ποίημα του Γιώργου Φακορέλη)

    Προς μεγάλη απογοήτευση
    των δεσμοφυλάκων μου
    πάντα δραπέτευα
    από τις φυλακές
    που κατασκεύαζα,
    εκτίοντας μέρος μόνο της ποινής
    που μου επέβαλα,
    αναλογιζόμενος
    κάθε φορά το έλλειμα
    σωφρονισμού μου.


    Σοφά λόγια έχει αυτό το ποίημα νομίζω.


    ΑπάντησηΔιαγραφή