Πόσες χαρές χάθηκαν . πόσες δεν ήρθαν , έτσι που μπερδεύτηκαν τα φυσικά με τ΄αφύσικα στην παιδική μας ηλικία. Και αργότερα που αρχίσαμε να βάζουμε μια τάξη στα λάθη μας, να καταλανβαίνουμε τι είναι θλιβερό και τι χαμένη ζωή, τότε αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι είναι αδύνατο να μετακινήσει κανείς μια ανθρώπινη μοίρα. Σαν να ήταν αυτό το τελευταίο , αγαπημένο μας παραμύθι.
Φωτογραφία Ανν Λου
Καλό σαββατοκύριακο, Ανν Λου. Δυστυχώς ο άνθρωπος δεν εννοεί, το δώρο των νιάτων, και περιμένει να περάσουν, αρκετά χρόνια, προτού αποφασίσει να τακτοποιηθεί, δημιουργώντας οικογένεια. Αναρωτιέμαι πόσες φορές ήρθαν στην πόρτα μας, ευκαιρίες να ζήσουμε το παραμύθι, και τις κλωτσήσαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι κάνεις να σου δίνει
ΑπάντησηΔιαγραφή"μια ρυτίδα περισσότερη στο μέτωπο
μια ρυτίδα λιγότερο στην ψυχή"...
-ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ-
Χρόνια πολλά ψυχή μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιχάλης
'Aννα όμορφη Άννα , της συνοικίας το αστέρι! Χρόνια πολλά , να σε χαιρόμαστε, να ζεις τόσο γεμάτα και δημιουργικά την κάθε σου στιγμή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΞένια