Δεν συνηθίζω ποτέ να ασχολούμαι με την επικαιρότητα στην σελίδα αυτή. Ειλικρινά όμως με γέμισε θλίψη και θυμό αυτή η είδηση. Είτε παραιτήθηκε η επιτροπή, το ΔΣ, ή όποιος άλλος.Γι΄αυτό και δεν θέλω να φροντίσω καθόλου την αισθητική της παρουσία. ( ακριβώς όπως μου κάθησε και στο στομάχι)Παραιτήθηκε το ΔΣ του ΕΚΕΒΙ και η Επιτροπή για τη Φιλαναγνωσία
11/12/2012 - 13:51
Το σκάνδαλο της επιλογής βιβλίων για τη Φιλαναγνωσία παρέσυρε στην παραίτησή του το Δ.Σ του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου... | ||
όπως και της Επιτροπής που είχε την ευθύνη για το πρόγραμμα Φιλαναγνωσίας.
Ο υπουργός Πολιτισμού Κώστας Τζαβάρας μετά την αρθρογραφία του Βήματος (Λώρη Κέζα, Βήμαgazino, 9.12.2012 και Λ. Κουζέλη 19/11/2012 και 27/11/2012 ζήτησε την παραίτησή όλων των μελών του Δ.Σ. του ΕΚΕΒΙ, του Προέδρου κ. Θανάση Βαλτινού, της Διευθύντριας του ΕΚΕΒΙ κ. Κατρίν Βελισσάρη όπως και της Επιτροπής για την Φιλαναγνωσία. Προανήγγειλε μάλιστα και έλεγχο για το κατά πόσο αδιάβλητη είναι και η Επιτροπή Κρατικών Βραβείων Βιβλίων για Παιδιά .
Υπενθυμίζουμε ότι η επιλογή βιβλίων για τη φιλαναγνωσία είχε καταγγελθεί από πολλούς μικρότερους εκδότες ότι ευνοούσε σκανδαλωδώς τις εκδόσεις Πατάκη, που είχε στον κατάλογο το ¼ περίπου του συνόλου των βιβλίων που θα αγοράζονταν για να ενισχύσουν το πρόγραμμα.
Επελέγησαν συνολικά 498 βιβλία εκ των οποίων τα 33 ανήκουν σε τέσσερα μέλη της επιτροπής. Θέμα δεοντολογικό, ηθικό αλλά και νομικό. Θέμα έχει δημιουργηθεί κυρίως γιατί μερίδα του λέοντος στα επιλεγμένα βιβλία έχουν οι δύο συγγραφείς μέλη της επιτροπής, Μάνος Κοντολέων και Βαγγέλης Ηλιόπουλος, συνδεδεμένων και των δυο με τον προαναφερθέντα εκδοτικό οίκο.
Το Θέμα είχε απασχολήσει και την Ένωση Ελληνικού Βιβλίου χωρίς όμως να προκύψει κάτι θετικό.
Πηγή: tovima.gr
| ||
Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012
Ντροπή
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εδώ έγινε μια συγκλονιστική αποκάλυψη που μας οδηγει στην ωμή θέα ενός μεγάλου εγκλήματος. Εδώ μπροστά μας έχουμε την θέα ενός συνόλου αμεριμνομέριμνων διανοούμενων , οι οποίοι ικανοποιούν τις πνευματικές τους ανησυχίες μέσω εφημερίδων , περιοδικών, πάρε και δώσε και που καταφερνουν με υπόγειο τρόπο να εξασφαλίσουν εναρμονισμό των δικών τους και των άλλων δικών τους ''πεποιθήσεων '' με την λεγόμενη κοινή γνώμη. Είναι σάπιο μέχρι ρίζας αυτό το σύστημα. Ούτε κατά διάνοια δε υποφέρουν την αποδοκιμασία . Είναι δηλαδή διανοούμενοι ''υπάλληλοι '' .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω γιατί έγινε τώρα η αποκάλυψη αυτή και ποιούς εξυπηρετεί. Μου αρκεί που επιτέλους ξεστραβώθηκα και ας είναι ό,τι είδα βούρκος.
Οι φλιτζάνες
Διαγραφή...Αναπολώ τις επισκέψεις που κάναμε οικογενειακώς σε ονομαστικές γιορτές στα φιλικά σπίτια της γειτονιάς μας, βγάζαμε τα γιορτινά μας ρούχα από την ντουλάπα, τα αερίζαμε για να φύγει η έντονη μυρωδιά της ναφθαλίνης, ο πατέρας μου διάλεγε την καλή του γραβάτα και η μητέρα μου το αγαπημένο συνολάκι της που με οικονομίες κρυφά το είχε αγοράσει ακολουθώντας πιστά την μόδα του ΄70. Ακόμη γελάω όταν θυμάμαι την απάντηση της στην ερώτηση της αδερφής μου “και αυτό καινούριο μαμά;” “όχι καλέ, περσινό είναι”, είχαμε γεμίσει τον τόπο από περσινά και φετινά δεν βλέπαμε ποτέ.
Συνήθως το δώρο ήταν ένα επώνυμο για την εποχή λικέρ φρούτων και όλοι μαζί κινούσαμε να πάμε για την επίσκεψη μας, μπροστά οι γονείς μας και πίσω εμείς τα αδερφάκια, το ένα να πειράζει το άλλο. Ο ήχος του κουδουνιού της εξώπορτας, οι ευχές, οι προσκεκλημένοι στο φωταγωγημένο σαλόνι, τα φοντάν, τα ποτηράκια με το λικέρ και τα απαραίτητα γλυκίσματα της αρχόντισσας-κυράς δέναν αρμονικά στο σκηνικό της ημέρας. Πάντα, μα πάντα, το βλέμμα μου, η ματιά του μουσαφίρη έπεφτε στο σκρίνιο του σαλονιού, εκεί στο θησαυροφυλάκιο της νοικοκυράς, στη μέση της βιτρίνας υπήρχε το καλό σερβίτσιο του τσαγιού, πλαισιωμένο με φωτεινή επιγραφή “προσοχή μην αγγίζετε”. Η βασίλισσα του οικογενειακού ασύλου το πρόσεχε και το γυάλιζε καθημερινά ώστε το έμπειρο μάτι της να εξαλείψει κάθε ίχνος σκόνης και άνομης επέμβασης από τα παιδιά της, ένας μεταμορφωμένος Κέρβερος φάνταζε στα μάτια μου…
Στο πέρασμα του αδηφάγου χρόνου διδαχτήκαμε να συμβιβάζουμε τις επιλογές μας με το εκάστοτε τίμημα, να είμαστε καλοπληρωτές εσφαλμένων αποφάσεων, να συνδυάζουμε την εργασία με την οικογένεια μας ή ό,τι έχει μείνει απ’ αυτή σήμερα, να εναρμονίζουμε το πρόγραμμα των παιδιών μας με το αντίστοιχο της “καλής μας”, να συνταιριάζουμε την σχέση μας (σύντροφος) με τα ρούχα μας ή τα έπιπλα του σπιτιού μας. Τόσο κωμικοτραγικές καταστάσεις, αλλά ζωντανά βιώματα από την μικρή μας πορεία ως συλλέκτες εμπειριών.
Εξαναγκάσαμε τους εαυτούς να συμβιβαστούμε με την πραγματικότητα μας, στα ελώδη νερά μας. Η ανοχή και η προσαρμοστικότητα μας αγγίζει τα όρια της σχιζοφρένειας. Παραιτούμαστε στο πρώτο εμπόδιο που συχνά κολυμπάει στον απύθμενο πάτο μιας κουταλιάς της σούπας και υποχωρούμε στις απαιτήσεις των γύρω μας. Θάβουμε τις επιθυμίες μας έναντι στη σκέψη ότι θα φύγει το αποκούμπι της ξεθωριασμένης σχέσης μας που τελικά το χρησιμοποιούσαμε όπως το μπράτσο μιας πολυθρόνας. Εγκαταλείπουμε τις αξίες μας (του “είναι”) στο βωμό του “φαίνεστε ”, καθώς η φωνή του μυαλού μας σε πραγματικό χρόνο πάσχει από ανίατη αφωνία. Ναι συμφωνώ, όλα εξαγοράζονται, αλλά κάποια, έστω και λίγα, δεν είναι προς πώληση. Γιατί επιτρέπουμε στον κάθε τυχάρπαστο να εμπορεύεται το νου και τις ψυχές μας; Γιατί άραγε;
… Κομμάτια χειροποίητα με πολύ αγάπη φτιαγμένα από τον μάστορα τους, με περισσή φροντίδα γυαλισμένα και έτοιμα πάντα προς σερβίρισμα, αλλά μόνο σε πολύ ιδιαίτερες στιγμές. Έτσι και εμείς σαν δυό φλιτζάνες από το ίδιο χέρι φτιαγμένες. Ίσως λίγο εγωιστικό, αλλά δικός μου είναι ο πινάκας που σου δείχνω και ο ζωγράφος αυτή τη φορά εγώ!
Λόγω της ημέρας σου κερνάω τροφή για σκέψη, στο εντός των τειχών του (όχι βέβαια του πρώην ανατολικού, αν και για μένα κάπως έτσι είναι!) blog σου.
Σπύρος Τ.
Αναζητώ την κατάλληλη μορφή για να σου πω , ότι αυτό εδώ είναι ζωή πολύ δυνατή σαν καθαρός αέρας . Και εγώ σαν μυστική καλεσμένη της βραδιάς που η μαμά φορούσε το αγαπημένο και κρυφά αγορασμένο συνολάκι , κλέβω γλυκό του κουταλιού από το βάζο. Και αφού είστε τόσο γενναιόδωρος , θα ψαξω καλά να βρω και που αλλού θα μπορέσω να δώσω. Και δεν θα ησυχάσω μέχρι να σας πω , ότι η τρέλλα με την λογική απέχουν μια σταλιά νερό. Μια σταλιά απέραντα μεγάλη όμως για να μπερδευτείς. Και άρα ο φόβος δεν έχει θέση.
ΔιαγραφήΦόβος σε τι; για ποιόν; ξύνω και ξαναξύνω το ξερό μου καύκαλο και άκρη δεν βγάζω...μου το ξαναείπες αυτό. Πατάω πολύ γερά στα πόδια μου λόγω της γήινης μου φύσης, οπότε δεν καταλαβαίνω τι εννοείς. Εγώ είμαι αυτός που φοβίζω μήπως; έκανα τέτοια χαζομάρα μήπως και δεν το κατάλαβα; πάλι τα λαμπίονια βραχυκύκλωσαν;
ΔιαγραφήΣπύρος Τ.
ο φόβος απο το διαδρομο-παράθυρο;;;
ΔιαγραφήΣπύρος Τ.
Το θάρρος, η εμπιστοσύνη, η γνώση, η εξουσία , η ελπίδα, η μετριοφροσύνη, η πίστη, και η αγάπη μας βοηθούν να δεχόμαστε την ύπαρξη του φόβου , να ερχόμαστε σε αντιπαράθεση μ΄αυτόν και να τον ξεπερνάμε κάθε τόσο. Ο φόβος δεν μας είναι πάντοτε συνειδητός, είναι όμως συνυφασμένος με την ζωή μας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. δεν έχει να κάνει με το πόσο γήινοι νιώθουμε . Συνήθως μας αρέσεθ να τον αποφεύγουμε. Είναι όμως πάντα παρών ακροβώς επειδή είμαστε γήινοι και ανα πάσα στιγμή μπορεί να γίνει συνειδητός.
ΔιαγραφήΗ είδηση ως είδηση ακούγεται αποκαλυπτική ενός "υπόγειου κυκλώματος". Δεν έχω διαβάσει την περαιτέρω αρθρογραφία του Βήματος, όμως η είδηση μπάζει νερά βρε Αννίτα. Δεν ξέρω ποιοι θα έπρεπε να προϊστανται του ΕΚΕΒΙ και της Επιτροπής Φιλαναγνωσίας και ποιοι "τους έφαγαν" τη θέση, αν αυτοί "οι κλέφτες" του θώκου έκαναν καλά ή κακά τη δουλειά τους, αν οι εκδόσεις "Πατάκη" συμμετέχουν στο πρόγραμμα με βιβλία που καλύπτουν το 1/4 των βιβλίων του προγράμματος, λόγω "ευμενούς" επιλογής, ή διότι αυτό το ποσοστό είναι ούτως ή άλλως ανάλογο με την παρουσία του εκδοτικού οίκου στην αγορά βιβλίου, ποιοι άλλοι ήσαν οι προτεινόμενοι εκδοτικοί οίκοι και συγγραφείς, με ποια έργα τους κλπ, κλπ. Συμφωνώ και με το θυμό σου και με τη θλίψη σου, έχω όμως γίνει πλέον ιδιαίτερα δύσπιστη από τις δημόσιες κραυγές, που απωθούν κάποιους για λογαριασμό κάποιων άλλων, που δεν είναι πάντοτε οι καλύτεροι. Αυτή καθεαυτή η ύπαρξη επιτροπής για την επιλογή βιβλίων για τη φιλαναγνωσία μου ακούγεται ως λογοκρισία και αυτό μου φέρνει τρόμο. (Υ.Γ. θα ήθελα να σε ενημερώσω πως πρόσφατα και τυχαία έπεσε στα χέρια μου μία δικαστική απόφαση, που με παραληρηματικό λόγο, διέτασσε την απόσυρση από τις σχολικές βιβλιοθήκες, κάποιου βιβλίου, με το αιτιολογικό πως το περιεχόμενό του δύναται να βλάψει την παιδική ψυχή. Αιτών την απόσυρση, ο κ. Πλέύρης-ο πατέρας).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ,
Γιούλη
Αγαπητή μου Γιούλη , είναι άλλη μια μέρα απώλειας απ΄αυτές που μάθαμε πια να ζούμε τα τελευταία χρόνια. Είτε είναι αποκάλυψη υπαλλήλων δημοσιογράφων είτε όχι , το σάπιο κομμάτι της κοινωνίας μας έχει φθάσει σε επίπεδο γαγγραινας. Πολλές χιλιάδες μικρά κεφαλάκαι έχουν σκύψει πάνω στα στγκεκριμένα βιβλία , που επιλεκτικά διαλέχθηκαν για αυτά για το ΄΄καλό τους''.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς αφήσουμε την όλη υπόθεση εδώ. Άλλωστε η έλλειψη παιδείας και πολιτισμού δυστυχώς ούτε αναρτήσεις χρειάζεται , ούτε αποδείξεις.
Μονάχα να συμπληρώσω και την ψυχογραφία του υπαλλήλου, όπως την βιώσαμε στην χώρα μας. Στεγνότητα ως κύριο και πρώτο χαραχτηριστικό, μικρόνοια του ορθολογισμού και αυτό γιατί προσπαθώντας παντού και πάντα να εξασφαλιστεί απέναντι στα άπειρα απροσδόκητα που ευτυχώς έχει η ζωή, βάζει παντού και πάντα πρώτα το ΣΥΜΦΕΡΟΝ του. Αυτό έχει γι΄αυτόν την μόνη χειροπιαστή αξία.
Δυστυχώς είναι ακριβώς έτσι όπως τα λες. Ας ελπίσουμε, τουλάχιστον, μέχρι να ακρωτηριαστεί η γάγγραινα (εάν ποτέ), το συμφέρον του κάποιου, του όποιου, να αντιστρατεύεται απλώς ένα άλλο συμφέρον, ικανό να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να μην αντιβαίνει οπωσδήποτε ή ευθέως στο καλό του άλλου, ιδίως αν ο άλλος είναι παιδί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιούλη
Υ.Γ. Δες το mail σου