Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Σαν τον μετανάστη στη δική μας γη


3 σχόλια:

  1. Είδες τι μας κάνεις τώρα?

    Σταύρος Χ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πονάει αυτό πολύ Αννίτα μου

    Εγώ ο αναγνώστης σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μας ακούν οι ξένοι; Αβέβαιον. Ο αδερφός σωπαίνει; Απολύτως βέβαιον. Χρόνια τώρα.
    Είναι βλέπεις αυτό το διαρκές, επί δεκαετίες, έλλειμα επικοινωνίας,που πάντα υποπτευόμασταν και πάντα υποτιμούσαμε, ωστόσο, προσφάτως, διεγνώσθη επίσημα ως οφειλόμενο σε ψυχο-παθολογο-ανατομικό πρόβλημα του αδελφού "πομπο-δέκτη", που δια πλειοψηφίας και με εμονή ορίζαμε, πάντα, ως ενδιάμεσο.
    Το αποτέλεσμα το αυτό! Σαν το μετανάστη στη δική μας γη... Βαθιά πληγή!
    Μήπως να παρακάμψουμε τους ενδιάμεσους και να φωνάξουμε περισσότερο; Κατά που να πάμε, για να είμαστε σίγουροι ότι θα μας ακούσουν; Θα μπορούσε κάποιος να μου πει σε ποιον να αποτανθούμε, αρμοδίως;
    Προς το παρόν σκύβω το κεφάλι μου και με μαλώνω. Εμένα, πρώτα εμένα, για όσα υποπτευόμουν και υποτίμησα, για όσα γνώριζα και προσπέρασα, χωρίς να τα αγγίξω. Και μετά θα αναφερθώ και αρμοδίως. Θα μπορούσε κάποιος να μου πει, σε ποιον να αποτανθώ, αρμοδίως;
    Γιούλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή