Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011


4 σχόλια:

  1. Πέρασα τα παιδικά μου χρόνια με πολλά όνειρα. Θα σου μιλήσω γιά ένα απ'αυτά. Ο πατέρας μου, μέλος της διοίκησης του ηρωικού 34ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, διέσχισε το βουνό της Πάρνηθας με όλους τους συντρόφους, τότε, 5 ή 6 Δεκέμβρη του 44, 29 χρονών παλληκάρι, γιά να συμμετάσχει στη μάχη της Αθήνας!Κι όπως ο ίδιος μου διηγήθηκε, ένα συνεργείο του BBC κινηματογράφησε όλη την κάθοδο των μαχητών που πηγαίναν στη μάχη. Φανταστείτε με, μικρό παιδί, τι μαγική εικόνα μπήκε γιά πάντα στην ψυχή μου.. Από τότε προσπάθησα (ερασιτεχνικά κι απεγνωσμένα) να μάθω γι'αυτήν την ταινία, ελπίζοντας να δω τον μπαμπά μου με τη γενειάδα και τα γυαλιά του φιλόλογου να με κοιτά στα μάτια τη στιγμή που περνά μπροστά από την κάμερα και να μου χαμογελά πονηρά, σαν να μου δίνει μιά τρυφερή σπρωξιά γιά το μέλλον.Θα το κάνω άραγε κι εγώ στην κόρη μου; Νάσαι καλά, Μούσα Δεκεμβριανή..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. kai enas 'Papandreou' ypeythynos kai tote.

    Kai kapoios gnvstos sou 19xronos kapou ekei pisv!

    Ax

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προσκυνώ την χάρη σου λαέ μου
    Σκύβω το κεφάλι στα μαρτύρια σου
    Και θαυμάζω λαέ μου τα έργα σου.
    Είστε απο τους πολύ τυχερούς...Είστε τα παιδιά Αυτών. Και την ταινία να μην βρήκες και το βλέμμα να μην είδες, πήρες την τρυφερή σπρωξιά για το μέλλον. Δεν μένουν οι σπρωξιές αυτές στον τόπο. Δεν ξεραίνονται, φουσκώνουν πολλά πνευμόνια .
    Στον Κύριο Δημήτρη με την γεννειάδα και τα γυαλιά και στον Κο Νίκο χρωστάμε πολλά . Θα ΄έρθει η ώρα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τα δικά σου τα παιδιά είναι τα πιο τυχερά

    Αχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή