Αίνιγμα: 1. Ο Βενιζέλος καταγγέλει ισχυρά εργοδοτικά συμφέροντα, που υπαγορεύουν στην τρόικα αντιεργατικό νόμο. 2. Ο ΣΕΒ αντιδρά διακυρήσσοντας φιλοεργατικά συναισθήματα. 3. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μένει "εμβρόντητος" από τα καταγγελθέντα, δοθέντος του φιλοεργατικού πνεύματος του ΣΕΒ. 4.Η διεθνής κοινότητα επεξεργάζεται PLAN B για επάνοδο της χώρας στη δραχμή.
Ποιοι είναι οι καρχαρίες; Οεο;(Τι δεν καταλλλλαβαίνεις ρε φίλε; Όχι, πες μου τι δεν καταλλλλαβαίνεις!).
"Ρε παιδιά, μήπως να λογικευθούμε, γιατί έχουμε φάει δέκα και δεν έχουμε ρίξει κανέναν;" (Πάλι δεν καταλλλλαβαίνεις; Όχι πες μου τι δεν καταλλλλαβαίνεις;).
Μπράβο! Με απλά λόγια ψευδαίσθηση ομοψυχίας, που αντικαθιστά την αδυναμία δημιουργίας και στοιχειοθέτησης μακρόπνόης εθνικής πολιτικής. Μόνο μια καλή γελιογραφία μπορεί να δώσει τόσο απλά , τέτοια νοήμτα. Άρης Δαβαράκης
Κύριε Δαβαράκη, με όλο το σεβασμό και σε εσάς και στην εστία που μας δίνει τη δυνατότητα να συνομιλούμε, επιτρέψτε μου το σχόλιο. Τα ανωτέρω σκίτσα του Αρκά με ακρίβεια αποδίδουν την "αδυναμία αντίληψης του κινδύνου" και την "άκριτη μετακίνηση της μάζας στο παράγγελμα του αρχηγού". Μόνο που δεν παραλείπει ο Αρκάς να αποδώσει στο ψαράκι-αρχηγό το χαρακτηριστικό της εντιμότητας να προσδιορίσει, κυριολεκτώντας, τον κίνδυνο και το χαρακτηριστικό της ηθικής να επισημάνει τη διαφορά της κυριολεξίας από την αλληγορία. Το ψαράκι, αναλαμβάνει την ευθύνη του ρόλου του και με επίγνωση του μικρού του αναστήματος, έχει τα κότσια στους ομοίους του να απευθύνεται με εντιμότητα και δεν εκμεταλλεύεται την ανοησία τους. Δεν συσκοτίζει και δεν αποπροσανατολίζει το ψαράκι "τους συντρόφους του". Έχει κυριολεξία το σκίτσο κι όχι αλληγορία, κύριε Δαβαράκη. Η αλληγορία συσκοτίζει και αποπροσανατολίζει, ενώ, παρά το μικρό μας μέγεθος, το ήθος για ακριβείς διευκρινίσεις δεν φαίνεται να περισσεύει στις μέρες μας. Η "αλληγορία", εξαιρετικό λογοτεχνικό σχήμα, ωστόσο στην πραγματική ζωή αφήνει το περιθώριο να διαβάζουμε το νόημα και από αριστερά προς τα δεξιά, αλλά και από δεξιά προς τα αριστερά. Κι επειδή η καρκινική γραφή αλλά και η καρκινική ανάγνωση δεν είναι οι κρατούσες, γι' αυτό ας κάνουμε μία αρχή να διαβάζουμε την κυριολεξία. Κι όσοι γράφουμε, ας μάθουμε γράφοντας να κυριολεκτούμε, για να αποφύγουμε την παρερμηνεία, τις πολλαπλές ερμηνείες, που σήμερα βολεύουν κάποιους, αλλά όχι όλους. Ούτε καν τους περισσότερους.
Aγαπητή Γιούλη , έρχομαι να συμφωνήσω μαζί σου . Δεν μπορεί , κάποτε πρέπει να σταματήσουμε να διαβάζουμε και από τις δυό πλευρές. Η αλήθεια, ακόμα και η πιο πικρή αλήθεια, έχει μια φορά ανάγνωσης, άλλο αν στην συνέχεια μπορεί να διακλαδιστεί σε επιμέρους χαραχτηριστικά , δίοτι άνθρωποι είμαστε και σε πολλά διαφέρουν. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε αν δεν αποφασίσουμε καθαρά τι θέλουμε, ακόμα και αν αυτό σημαίνει να αφήσουμε πίσω , ιδέες και απόλυτες αλήθειες , που το θυμικό μας φέρνει. Το ψαράκι του Αρκά με εντιμότητα επιδεικνύει τον αληθινό κίνδυνο του καρχαρία. Με λύπη μου , αναγνωρίζω πως τέτοιο ψαράκι δεν υπάρχει σήμερα στον πολιτικό κόσμο. Ο λόγος είναι ότι ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος έχει αεριτζίδικο χαραχτήρα, με πολύτιμους και εξαργυρώσιμους τίτλους δημοσίων κηνσόρων. Στην φάση που είμαστε αυτή την στιγμή , και επειδή ο κίνδυνος είναι τπαρκτός και όποιος δεν τον αναγνωρίζει , είτε δεν είναι από τούτο τον τόπο , είτε είναι ιδιοτελέστατος, πρέπει να κινηθούμε με ομοψυχία προς άσκηση συγκροτημένης εθνικής πολιτικής,Αυτό όμως Γιούλη μου προυποθέτει , προυποθέσεις που δεν έχουμε και αυτό σημαίνει έχουμε ή δεν έχουμε παραγωγή , για να έχουμε ελπίδα εκτός Ευρώπης. Γιατί πρώτα κοιτάμε την ανάπτυξη μας και μετά ψηφίζουμε το εκτός Ευρώπης. Τόσο απλά. Ξένια
Μαζί σου Ξένια μου. Υπέρβαση, που λέει και η Αννίτα, αυτών που μας χωρίζουν, υπέρβαση των απόλυτων αληθειών, ώστε να προσδιορισθεί το ζητούμενο, με σύνεση, ενότητα και σταθερότητα. Υπέρβαση, ώστε ο επαναπροσδιορισμός μας να μετατοπισθεί στο μέλλον, αφού εξασφαλίσουμε ότι με ασφάλεια θα είμαστε εκεί. Διότι το παρόν άλλα επιτάσσει. Λογική και σύνεση και όχι μυαλά πάνω από το κεφάλι. Μετά την υπέρβαση αυτών που μας χωρίζουν, οι ψεύτες δε θα έχουν θέση ανάμεσά μας. Τότε μόνο θα υπάρχει και χρόνος και χώρος για την ελπίδα. Γιούλη
ΥΓ. Αννίτα μου δε θα ξαναμιλήσω, γιατί κάνω κατάχρηση της φιλοξενίας σου.
Mα τοτε , η σελίδα, το καραβάκι μας θα ήταν Γιουλη , αφίλόξενο! Σε περιμένω, όπως και όλους τους αναγνώστες και φίλους, επι των επάλξεων του δημιουργικού διαλόγου! Επώνυμους και ανώνυμους και γενικώς...
Αίνιγμα:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Ο Βενιζέλος καταγγέλει ισχυρά εργοδοτικά συμφέροντα, που υπαγορεύουν στην τρόικα αντιεργατικό νόμο.
2. Ο ΣΕΒ αντιδρά διακυρήσσοντας φιλοεργατικά συναισθήματα.
3. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μένει "εμβρόντητος" από τα καταγγελθέντα, δοθέντος του φιλοεργατικού πνεύματος του ΣΕΒ.
4.Η διεθνής κοινότητα επεξεργάζεται PLAN B για επάνοδο της χώρας στη δραχμή.
Ποιοι είναι οι καρχαρίες; Οεο;(Τι δεν καταλλλλαβαίνεις ρε φίλε; Όχι, πες μου τι δεν καταλλλλαβαίνεις!).
"Ρε παιδιά, μήπως να λογικευθούμε, γιατί έχουμε φάει δέκα και δεν έχουμε ρίξει κανέναν;" (Πάλι δεν καταλλλλαβαίνεις; Όχι πες μου τι δεν καταλλλλαβαίνεις;).
Γιούλη
Μπράβο! Με απλά λόγια ψευδαίσθηση ομοψυχίας, που αντικαθιστά την αδυναμία δημιουργίας και στοιχειοθέτησης μακρόπνόης εθνικής πολιτικής. Μόνο μια καλή γελιογραφία μπορεί να δώσει τόσο απλά , τέτοια νοήμτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρης Δαβαράκης
Κύριε Δαβαράκη, με όλο το σεβασμό και σε εσάς και στην εστία που μας δίνει τη δυνατότητα να συνομιλούμε, επιτρέψτε μου το σχόλιο. Τα ανωτέρω σκίτσα του Αρκά με ακρίβεια αποδίδουν την "αδυναμία αντίληψης του κινδύνου" και την "άκριτη μετακίνηση της μάζας στο παράγγελμα του αρχηγού". Μόνο που δεν παραλείπει ο Αρκάς να αποδώσει στο ψαράκι-αρχηγό το χαρακτηριστικό της εντιμότητας να προσδιορίσει, κυριολεκτώντας, τον κίνδυνο και το χαρακτηριστικό της ηθικής να επισημάνει τη διαφορά της κυριολεξίας από την αλληγορία. Το ψαράκι, αναλαμβάνει την ευθύνη του ρόλου του και με επίγνωση του μικρού του αναστήματος, έχει τα κότσια στους ομοίους του να απευθύνεται με εντιμότητα και δεν εκμεταλλεύεται την ανοησία τους. Δεν συσκοτίζει και δεν αποπροσανατολίζει το ψαράκι "τους συντρόφους του". Έχει κυριολεξία το σκίτσο κι όχι αλληγορία, κύριε Δαβαράκη. Η αλληγορία συσκοτίζει και αποπροσανατολίζει, ενώ, παρά το μικρό μας μέγεθος, το ήθος για ακριβείς διευκρινίσεις δεν φαίνεται να περισσεύει στις μέρες μας. Η "αλληγορία", εξαιρετικό λογοτεχνικό σχήμα, ωστόσο στην πραγματική ζωή αφήνει το περιθώριο να διαβάζουμε το νόημα και από αριστερά προς τα δεξιά, αλλά και από δεξιά προς τα αριστερά. Κι επειδή η καρκινική γραφή αλλά και η καρκινική ανάγνωση δεν είναι οι κρατούσες, γι' αυτό ας κάνουμε μία αρχή να διαβάζουμε την κυριολεξία. Κι όσοι γράφουμε, ας μάθουμε γράφοντας να κυριολεκτούμε, για να αποφύγουμε την παρερμηνεία, τις πολλαπλές ερμηνείες, που σήμερα βολεύουν κάποιους, αλλά όχι όλους. Ούτε καν τους περισσότερους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιούλη
Aγαπητή Γιούλη , έρχομαι να συμφωνήσω μαζί σου . Δεν μπορεί , κάποτε πρέπει να σταματήσουμε να διαβάζουμε και από τις δυό πλευρές. Η αλήθεια, ακόμα και η πιο πικρή αλήθεια, έχει μια φορά ανάγνωσης, άλλο αν στην συνέχεια μπορεί να διακλαδιστεί σε επιμέρους χαραχτηριστικά , δίοτι άνθρωποι είμαστε και σε πολλά διαφέρουν. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε αν δεν αποφασίσουμε καθαρά τι θέλουμε, ακόμα και αν αυτό σημαίνει να αφήσουμε πίσω , ιδέες και απόλυτες αλήθειες , που το θυμικό μας φέρνει. Το ψαράκι του Αρκά με εντιμότητα επιδεικνύει τον αληθινό κίνδυνο του καρχαρία. Με λύπη μου , αναγνωρίζω πως τέτοιο ψαράκι δεν υπάρχει σήμερα στον πολιτικό κόσμο. Ο λόγος είναι ότι ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος έχει αεριτζίδικο χαραχτήρα, με πολύτιμους και εξαργυρώσιμους τίτλους δημοσίων κηνσόρων. Στην φάση που είμαστε αυτή την στιγμή , και επειδή ο κίνδυνος είναι τπαρκτός και όποιος δεν τον αναγνωρίζει , είτε δεν είναι από τούτο τον τόπο , είτε είναι ιδιοτελέστατος, πρέπει να κινηθούμε με ομοψυχία προς άσκηση συγκροτημένης εθνικής πολιτικής,Αυτό όμως Γιούλη μου προυποθέτει , προυποθέσεις που δεν έχουμε και αυτό σημαίνει έχουμε ή δεν έχουμε παραγωγή , για να έχουμε ελπίδα εκτός Ευρώπης. Γιατί πρώτα κοιτάμε την ανάπτυξη μας και μετά ψηφίζουμε το εκτός Ευρώπης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσο απλά.
Ξένια
Μαζί σου Ξένια μου. Υπέρβαση, που λέει και η Αννίτα, αυτών που μας χωρίζουν, υπέρβαση των απόλυτων αληθειών, ώστε να προσδιορισθεί το ζητούμενο, με σύνεση, ενότητα και σταθερότητα. Υπέρβαση, ώστε ο επαναπροσδιορισμός μας να μετατοπισθεί στο μέλλον, αφού εξασφαλίσουμε ότι με ασφάλεια θα είμαστε εκεί. Διότι το παρόν άλλα επιτάσσει. Λογική και σύνεση και όχι μυαλά πάνω από το κεφάλι. Μετά την υπέρβαση αυτών που μας χωρίζουν, οι ψεύτες δε θα έχουν θέση ανάμεσά μας. Τότε μόνο θα υπάρχει και χρόνος και χώρος για την ελπίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιούλη
ΥΓ. Αννίτα μου δε θα ξαναμιλήσω, γιατί κάνω κατάχρηση της φιλοξενίας σου.
Mα τοτε , η σελίδα, το καραβάκι μας θα ήταν Γιουλη , αφίλόξενο! Σε περιμένω, όπως και όλους τους αναγνώστες και φίλους, επι των επάλξεων του δημιουργικού διαλόγου! Επώνυμους και ανώνυμους και γενικώς...
ΑπάντησηΔιαγραφή