Το παρελθόν είναι εκεί για να το θυμόμαστε. Μονάχα όταν το θυμόμαστε και το τιμούμε θα καταφέρουμε να ακουμπήσουμε το αιχμάλωτο παρελθόν μας , στο παρόν μας και να το αφήσουμε να ησυχάσει. Οι άνθρωποι τείνουν να ξεχνούν. Αυτή είναι η μεγαλύτερη άμυνα μας. Τις άμυνες τις έχουμε ανάγκη μονάχα όταν αμυνόμαστε. Αλλά πόσο αμυντικά μπορούμε να ζήσουμε ; Αλλά να ζήσουμε!
Τετάρτη 9 Μαΐου 2012
Σαν σήμερα το 1936
Το παρελθόν είναι εκεί για να το θυμόμαστε. Μονάχα όταν το θυμόμαστε και το τιμούμε θα καταφέρουμε να ακουμπήσουμε το αιχμάλωτο παρελθόν μας , στο παρόν μας και να το αφήσουμε να ησυχάσει. Οι άνθρωποι τείνουν να ξεχνούν. Αυτή είναι η μεγαλύτερη άμυνα μας. Τις άμυνες τις έχουμε ανάγκη μονάχα όταν αμυνόμαστε. Αλλά πόσο αμυντικά μπορούμε να ζήσουμε ; Αλλά να ζήσουμε!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πολύ φοβάμαι πως πάψαμε να γνωρίζουμε να ζούμε πλέον. Το ότι αυτή την στιγμή, ο αριστερός χώρος άγεται σε φέρεται από ευκαιριακές λογικές μικροπολιτικής, δεν είναι ανάγκη να το ξαναγράψω , το είδα γραμμένοο στην σελίδα σου κατά κόρον. Τον κόσμο της η αριστερά δεν τον πονά και τον αφήνει έτσι έρμαιο? Η εικόνα μας είναι η εικόνα των πολιτικών μας. Και αυτό το έχουμε πει. Ο κος Θεοδωράκης σήμερα το πρωί σφιχταγγαλιασμένος με τον κο Γλέζο και τον Κο Τσίπρα, αλληλουποσχεθήκανε εγγγυητές της στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ Οι μεν αντιστεκόμενοι στο φόβο πως σε λίγο μπορεί και να πεθάνουν και ο δε, στην αποκάλυψη της καιροσκοπικής δημαγωγίας του. Ντροπή και στους τρείς. Ποιός θα πει την αλήθεια? Μέχρι που θα παλέψουν αντιμνημονιακά, γιατί δεν ανοιγουν τα χαρτιά τους? Μιλάμε για μεγάλη πείνα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιχάλης