Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Περί βλακείας




.....'' Δεν υπάρχει σημαντική σκέψη που να μην βρίσκει τρόπο η βλακεία να την χρησιμοποιήσει, δεδομένου ότι η βλακεία μπορεί να κινείται προς όλες τις κατευθύνσεις και να ενδύεται ολόκληρη την γκαρνταρόμπα της αλήθειας.Αντιθέτως η αλήθεια διαθέτει κάθε φορά μονάχα ένα ένδυμα και μονάχα ένα δρόμο, πράγμα που είναι πάντα εις βάρος της. Η βλακεία που υπαινίσσομαι τώρα , δε είναι διανοητικό νόσημα. Κι όμως για την ζωή είναι η πιο επικίνδυνη μορφή βλακείας , η πιο επικίνδυνη ασθένεια του πνεύματος.
     Χρέος όλων μας θα έπρεπε να είναι να την αναζητήσει ο καθένας μέσα του  και να μην περιμένουμε να την γνωρίσουμε μέσα από τις μεγάλες εκρήξεις της , στην διαδρομή της Ιστορίας.
     Μια πνευματική κατάσταση εκφράζεται και με πράξεις και με ενέργειες. Ομοίως άρα και η βλακεία. Όχι μόνο το να είσαι , αλλά και το να ενεργείς ως βλάκας, το να κάνεις δηλαδή βλακείες- η πράξη της βλακείας- ονομάζεται ωμότητα. Αυτή η ελκυστική απόφανση μας διδάσκει ακριβώς ότι η βλακεία αποτελεί πλάνη των αισθήσεων , για να μην πω συναισθηματική πλάνη!''




Απόσπασμα από το βιβλίο '' Περί Βλακείας'' του Ρόμπερτ Μούζιλ ( Robert Musil ) εκδόσεις Δελφίνι
 Φωτογραφία Vojtech V. Slama
http://www.vojtechslama.com


5 σχόλια:

  1. … το βαρύ φορτίο των συμφορών και των αθλιοτήτων που πρέπει να υποφέρουν τα ανθρώπινα όντα, είτα σαν όντα, είτα σαν άτομα, είτε σαν μέλη μιας οργανωμένης κοινωνίας είναι ουσιαστικά αποτέλεσμα του εντελώς απίθανου-και θα τολμούσα να πω βλακωδώς-τρόπου με τον οποίο οργανώθηκε η ζωή από τις απαρχές της…
    …τα ανθρώπινα όντα, ωστόσο, έχουν το προνόμιο να πρέπει να επωμιστούν ένα επιπρόσθετο βάρος, μια επιπλέον δόση από καθημερινά βάσανα, τα οποία προέρχονται από ομάδα ατόμων που ανήκουν στο ίδιο ανθρώπινο γένος…
    …είναι μια ανοργάνωτη ομάδα, που δεν αποτελεί τμήμα κάποιας οργάνωσης, που δεν έχει αρχηγό, ούτε πρόεδρο… … καταφέρνει παρόλα αυτά να λειτουργεί σε τέλειο συντονισμό…
    (δοκίμιο περί ανθρώπινης βλακείας, C.M.Cipolla)

    Θα αρκεστώ στο πρόλογο του δοκιμίου, οτιδήποτε γράψω θα χαρακτηριστώ κυνικός και αιρετικός, πέρασα τις εξετάσεις και με επίσημη βούλα πλέον έχω χαρακτηριστεί “το μαύρο πρόβατο” του μπλόγκ, μου φτάνουν οι δικοί μου θρόμβοι, δεν χρειάζομαι κι άλλους να χρεωθώ. Αντιστέκομαι λοιπόν στα σατανικά μυαλά!!!
    http://www.youtube.com/watch?v=Ik-RsDGPI5Y
    Καλημερούδιααααααααααααααααααααα! :))
    Σπύρος Τ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στις μέρες μας ακούγονται και γράφονται πολλά, μάλιστα τα πιο πολλά αποδίδονται σε ηλίθιους (βλάκες). Μια γνωριμία μαζί τους είναι ίσως ωφέλιμη….
    Ο πιο σαφής ορισμός για το ηλίθιο άτομο δόθηκε από τον C. Cipolla (Δοκίμιο περί βλακείας, Ελληνικά Γράμματα, 1997): «ένα ηλίθιο άτομο είναι ένα άτομο που προκαλεί ζημιά σ’ ένα άλλο άτομο ή ομάδα ατόμων χωρίς ταυτόχρονα να εξασφαλίζει κάποιο πλεονέκτημα για το ίδιο, πολλές φορές, μάλιστα, αυτό υφίσταται μια απώλεια».
    Το ηλίθιο άτομο γεννιέται από τις βιογενετικές μηχανορραφίες της μητέρας φύσης!
    Οι ηλίθιοι είναι επικίνδυνοι, επειδή τα λογικά άτομα είναι δύσκολο να φανταστούν και να ερμηνεύσουν μια βλακώδη συμπεριφορά. Σε αντίθεση με τη συμπεριφορά του ηλιθίου ατόμου, η συμπεριφορά ενός κακοποιού μπορεί να προβλεφθεί και έτσι να προετοιμαστούν οι κατάλληλες άμυνες. Με ένα ηλίθιο άτομο τα πράγματα είναι δύσκολα: «θα σας καταδιώξει χωρίς λόγο και χωρίς ακριβές σχέδιο στους πιο απίθανους και αδιανόητους καιρούς και τόπους. Δεν υπάρχει κάποιος λογικός τρόπος να προβλεφθεί αν, πότε, πώς και γιατί θα εξαπολύσει την επίθεσή του».
    Μπροστά σε ένα ηλίθιο άτομο είναι κανείς στο έλεός του! Όλες οι ερημιές του κόσμου είναι προτιμότερες από έναν ηλίθιο! Ο F. Schiller τόνιζε: «ενάντια στη βλακεία και οι ίδιοι οι Θεοί πολεμάνε μάταια».
    Το ηλίθιο άτομο είναι πεπεισμένο για την ηθική ανωτερότητά του, πράγμα που το αρνείται στους υποτιθέμενους αντιπάλους του. Στην πολιτική, ιδιαίτερα, το πιο σημαντικό πρόβλημα δεν είναι ο έλεγχος του κακού, αλλά ο περιορισμός των «ενάρετων» ( Χ. Μασσαλάς, Ο άνθρωπος εναντίον του ανθρώπου,…, Gutenberg, 2009).
    Πρέπει να τονιστεί ακόμη ότι: το έξυπνο άτομο γνωρίζει ότι είναι έξυπνο, ο κακοποιός έχει επίγνωση ότι είναι κακοποιός, ο αμόρφωτος άνθρωπος αισθάνεται τις ελλείψεις του. Σε αντίθεση με τις παραπάνω κατηγορίες ατόμων, ο βλάκας δεν γνωρίζει ότι είναι βλάκας. Το γεγονός αυτό του δίνει περισσότερη δύναμη, έμπνευση και αποτελεσματικότητα στην καταστροφική του δράση.
    Ο βλάκας δεν έχει αναστολές, εξαιτίας του ότι στερείται της αυτεπίγνωσης, και η επιμονή του είναι παροιμιώδης. Δεν διδάσκεται από τις αποτυχίες του και καιροφυλακτεί για την επίτευξη του στόχου του. Από το βιβλίο του Gilbert Sinoue (Η Σοφία της Ανατολή, Ψυχογιός, 2000): «το πουλί πετά στα ύψη, η σκιά του τρέχει στη γη, και χάνεται όπως χάνεται η σκιά του πουλιού. Ο ηλίθιος κυνηγά τη σκιά. Δε θα μάθει ποτέ ότι αυτή είναι η αντανάκλαση του πουλιού…».
    Τα ηλίθια άτομα έχουν τη μανία να εντάσσονται σε ομάδες επιρροής και να προωθούν σε θέσεις ισχύος άτομα υποδεέστερά τους, πιστεύουν στην ευφυΐα τους και αντιμετωπίζουν τα άλλα μέλη της κοινωνίας με ειρωνεία και το χαρακτηριστικό τους μειδίαμα. Ένα άλλο τους χαρακτηριστικό είναι η έλλειψη αίσθησης του κωμικού στοιχείου. Ακόμη και όταν επιχειρούν να κάνουν χιούμορ, λόγω αδυναμίας αίσθησης του κωμικού στοιχείου, πυροβολούν! Επίσης διακρίνονται από το πάθος τους για προβολή, με οποιονδήποτε τρόπο, έστω και αν αντικειμενικά τους βλάπτει. Άλλωστε, ο βλάκας είναι ματαιόδοξος (η βλακεία και η υπερηφάνεια φυτρώνουν στο ίδιο δέντρο). Ο αυτοέπαινος, χαρακτηριστικό του βλάκα, φανερώνει όχι μόνο ανοησία, αλλά και απρέπεια. Ο πολυσύνθετος τύπος του βλάκα είναι, κατά τον Ε. Λεμπέση (Η επαναστατική μάζα και η τεράστια σημασία των βλακών στο σύγχρονο βίο, Εκδόσεις των Φίλων, 2002), η αιτία εξοβελισμού των αξιών και των αξίων. Για το Λεμπέση το ακλόνητο δόγμα είναι: η ανηθικότης είναι αποκλειστικόν προϊόν των βλακών…
    Για τη βλακεία, αυτή την ατιμώρητη διαστροφή, έχουμε να πούμε πολλά, τόσο για τις συνέπειες και τη διαχείρισή της, όσο και την αναγνώριση και συμπεριφορά των φορέων της. Κλείνοντας το σύντομο αυτό σχόλιο θεωρώ σκόπιμο να μεταφέρω τα λόγια του R. Muzil (Περί βλακείας, Ολκός, 2005) για τον τρόπο που πρέπει να κρίνουμε και να πράττουμε: «πράξε όσο καλά μπορείς και όσο άσχημα είσαι αναγκασμένος, γνωρίζοντας πάντα τα όρια του λάθους των πράξεών σου».
    Καθηγητής Χρήστος Β. Μασσαλάς-π. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

    Περισπούδαστοι προφέσορες που δηλώνουν δημοσιεύσεις στο ενεργητικό τους με συρραφές κειμένων!
    http://www.youtube.com/watch?v=3NNlMspCpMA
    Ηλέκτρα;))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ενώ λέγεται πως η αδιαφορία για το συγκεκριμένο τύπο ανθρώπου θα εξασφάλιζε ενδεχομένως, εν είδει παροπλισμού τους, ένα βήμα προς τα εμπρός για τους "ευφυείς",μου είναι αδύνατο να αντισταθώ σε οποιοδήποτε δοκίμιο, μελέτη, άρθρο, συρραφή απόψεων τους αφορά. Φταίει η συχνή παρουσία τους με ασύντακτο τρόπο στη ζωή μας; Είναι που θέλω να κατευνάσω τα άθλια συναισθήματα που μου προκαλούν και για τα οποία ντρέπομαι; Είναι κάτι πιο βαθύ που με αφορά; Είναι όλα αυτά μαζί; Δεν ξέρω.
    Γιούλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να τους αποφύγουμε, ζούνε ανάμεσα μας(σαν τα λοχίμ και νεφελίμ του Λιακόπουλου!!!), η κοινή λογική δεν τους παλεύει με τίποτα. θα είσαι πολύ τυχερή αν τους προσπεράσεις και δεν σε πάρουν χαμπάρι, πάντα εξαρτάται βέβαια πόσο μεγάλο ή μικρό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο έχεις!!! ακόμα δεν το κατάλαβες από την εμπειρία σου; (ρητορικό το ερώτημα, τι περιμένεις; κυνικός, το είπα δεν το είπα;)
      Σπύρος Τ.

      Διαγραφή
  4. …όταν μπαίνεις στη διαδικασία να παρατηρείς τους ανθρώπους, μοιραία τους κατηγοριοποιείς σε ομάδες. Υπάρχουν άνθρωποι οι όποιοι έχουν δομήσει έτσι τη ζωή τους ώστε όλα να είναι τακτοποιημένα μέσα τους και στο χώρο που ζουν με τέτοια τάξη που κάποια στιγμή το σύνδρομο της ευταξίας έρχεται τους εγκλωβίζει, γίνονται οι ίδιοι δέσμιοι των επιλογών τους, τους πνιγεί. Χάνονται μέσα στο χρόνο στους υπολογισμούς, στα νούμερα, στις ένοχες που κληρονομήσαν ή εγκατέστησαν μέσα τους, ίσως ακλουθώντας τα γονίδια τους. Δεν είμαστε φτιαγμένοι μόνο από νούμερα, κατοικούν κι άλλα μέσα μας, σε άλλους μικρά, σε άλλους λίγο μεγαλύτερα, αλλά κάτι υπάρχει εκτός από τα εσωτερικά γεωμετρικά μορφώματα μας. Τροφή προς σκέψη, σ-κ έρχεται, οι νύχτες θα ροδίσουν, πλησιάζει… ο τίτλος “περί βλακείας” θεωρώ ταιριάζει στις σκέψεις μου
    Μουσική για αγγλοτραφείς… αλλά και για αυστριοπαθούντες νομίζω!!!
    http://www.youtube.com/watch?v=DiGXXpH4rEo καλη σου μέρα!
    Hλέκτρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή