Ο χρόνος για τον καθένα είναι διαφορετικός. Ο χρόνος αυτός ο άγνωστος φίλος που θέλει το ραβδάκι μας για να ξετυλιχθεί , στο ρυθμό που θέλουμε.Ένας χρόνος σήμερα χωρίς τον μάγο του.
…και ο θάνατος μαυρίλα… Ημέρα Λαμπρής, Δ. Σολωμός Έχεις δίκιο, είναι διαφορετικός. Δεν ξέρω πόσο μπορεί να κρατήσει το αύριο, κάθε μέρα που ξημερώνει είναι το αύριο, σαν να’ναι το τελευταίο αύριο, στην “άλλη θάλασσα” μας… Ο Χρονοκρόνος με τις καμπυλότητες του, φίλος και εχθρός, εμείς τον ορίζουμε, εμείς τον παλεύουμε
η αμμοκλεψύδρα γύρισε κάθε κόκκος της μια κουβέντα της που ρέει κάθε λέξη της μια φολίδα πανοπλίας π’ αφαιρείται κάθε νεύμα της ένα μονόγραμμα εικόνας που υπογράφει Σπύρος Τ.
Σε θέματα ανοιχτής μορφής (χρόνος, σχέσεις, μοναξιά), σουρεάλ καταστάσεις για τους περισσότερους αλλά και ταυτοχρόνως πολύ σημαντικά, παρατηρώ μια σιγή ιχθύος, ενώ σε κλειστής-σφιχτής φόρμας, σε κείμενα που δεν επιδέχονται πολλά-πολλά εκεί ο διάλογος πάει κι έρχεται. Μα τι διαστροφή επικρατεί στο fun club; Εγώ βρήκα κάτι που μου άρεσε σε σχέση με το “σήμερα και με το αύριο” και το καταθέτω όταν ο χρόνος γίνεται στιγμή ζεις την αιωνιότητα (Νίκος Σιδέρης) http://www.youtube.com/watch?v=D5OHrQYwRac Ηλέκτρα
Δεν νομίζω πως υπάρχει θέμα διαστροφής Ηλέκτρα. Αυτά τα θέματα είναι τοσο σπάνια, που αδυνατώ να πιστέψω πως βρέθηκαν σε τούτο το μικρό ιστολόγιο. Είναι όμως ανθρώπινο ,να είναι πιο αγαπητό το θέμα που περιέχει κείμενο , γιατί εκεί υπάρχει η έκθεση του αρθρογράφου και αυτό φέρνει την επιθυμία της επικοινωνίας πιο προσιτή. Μιας και η επιθυμία αυτή , δεν είναι μια απλή επιθυμία, αλλά είναι περισσότερο ανάγκη. Κάποτε στην ζωη του καθένα μας έρχεται μοα στιγμή που κοιτάμε τα πράγματα λιγότερο αμυντικά και εμπιστευόμαστε περισσότερο εύκολα. Θα ήθελα επίσης να προσθέσω πως και εγώ , ως αρθρογράφος της σελίδας, μπορώ να καταλαβάινω πράγματα , που σας σκιαγραφουν και αποκαλύπτουν την εικόνα σας, ακόμα και μόνο απο τα σχόλια σας. Η ταυτότητα σας δεν μου ειπναι άγνωστη.
…και ο θάνατος μαυρίλα…
ΑπάντησηΔιαγραφήΗμέρα Λαμπρής, Δ. Σολωμός
Έχεις δίκιο, είναι διαφορετικός. Δεν ξέρω πόσο μπορεί να κρατήσει το αύριο, κάθε μέρα που ξημερώνει είναι το αύριο, σαν να’ναι το τελευταίο αύριο, στην “άλλη θάλασσα” μας…
Ο Χρονοκρόνος με τις καμπυλότητες του, φίλος και εχθρός, εμείς τον ορίζουμε, εμείς τον παλεύουμε
η αμμοκλεψύδρα γύρισε
κάθε κόκκος της
μια κουβέντα της
που ρέει
κάθε λέξη της
μια φολίδα πανοπλίας
π’ αφαιρείται
κάθε νεύμα της
ένα μονόγραμμα εικόνας
που υπογράφει
Σπύρος Τ.
... και το ραβδάκι θέλει το χρόνο του για να κουνηθεί. Μια ακόμη αλληλεξάρτηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα,
Γιούλη
Σε θέματα ανοιχτής μορφής (χρόνος, σχέσεις, μοναξιά), σουρεάλ καταστάσεις για τους περισσότερους αλλά και ταυτοχρόνως πολύ σημαντικά, παρατηρώ μια σιγή ιχθύος, ενώ σε κλειστής-σφιχτής φόρμας, σε κείμενα που δεν επιδέχονται πολλά-πολλά εκεί ο διάλογος πάει κι έρχεται. Μα τι διαστροφή επικρατεί στο fun club; Εγώ βρήκα κάτι που μου άρεσε σε σχέση με το “σήμερα και με το αύριο” και το καταθέτω
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν ο χρόνος
γίνεται στιγμή
ζεις την αιωνιότητα
(Νίκος Σιδέρης) http://www.youtube.com/watch?v=D5OHrQYwRac
Ηλέκτρα
Δεν νομίζω πως υπάρχει θέμα διαστροφής Ηλέκτρα. Αυτά τα θέματα είναι τοσο σπάνια, που αδυνατώ να πιστέψω πως βρέθηκαν σε τούτο το μικρό ιστολόγιο. Είναι όμως ανθρώπινο ,να είναι πιο αγαπητό το θέμα που περιέχει κείμενο , γιατί εκεί υπάρχει η έκθεση του αρθρογράφου και αυτό φέρνει την επιθυμία της επικοινωνίας πιο προσιτή. Μιας και η επιθυμία αυτή , δεν είναι μια απλή επιθυμία, αλλά είναι περισσότερο ανάγκη. Κάποτε στην ζωη του καθένα μας έρχεται μοα στιγμή που κοιτάμε τα πράγματα λιγότερο αμυντικά και εμπιστευόμαστε περισσότερο εύκολα. Θα ήθελα επίσης να προσθέσω πως και εγώ , ως αρθρογράφος της σελίδας, μπορώ να καταλαβάινω πράγματα , που σας σκιαγραφουν και αποκαλύπτουν την εικόνα σας, ακόμα και μόνο απο τα σχόλια σας. Η ταυτότητα σας δεν μου ειπναι άγνωστη.
ΑπάντησηΔιαγραφήσσσσσσττττ!!!! βλέπε, άκου, μη μιλάς. δεν με είδες, δεν με ξέρεις!!!! :))
ΔιαγραφήΗλέκτρα
Αυτό δεν γίνεται
Διαγραφή