Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Χαραγματιές που αφήνουν ωραία σημάδια





     Οι σπεκουλαδόροι των βασάνων σου, θα είναι πάντα παιδιά που δεν έμαθαν το μάθημα τους, προφανώς γιατί ποτέ δεν ερωτεύθηκαν. Σίγουρα δεν ερωτεύθηκαν . Πόθησαν , όπως μπορεί κάποιος να ποθήσει ένα αυτοκίνητο ή μια τηλεόραση ή ένα σπίτι. Έκαναν τα πάντα για να πραγματώσουν τους πόθους τους αλλά καμιά χαραγματιά στα χέρια τους δεν έγινε ποτέ επειδή από κάπου έπρεπε να βγει ο πόνος, δεν νιώσανε κανένα εξευτελισμό σαν λύτρωση . Βολεύτηκαν σε μια ηδονή που είχε σχέδιο αρχιτεκτονικό. Που να ξέρανε τι σημαίνει καταστροφή για τους ερωτευμένους. Η καταστροφή που μας οδηγεί ο έρωτας είναι μια πράξη αυτογνωσίας. Όπως είχε γράψει ο Δημήτρης Δημητριάδης '' η ευγενέστερη απόπειρα του ανθρώπου να δει ποιός είναι. ''






Σ΄ευχαριστώ  πολύ Αντριάνα !




2 σχόλια:

  1. Σσσσστ!κακιά λέξη σπεκουλαδόρος, πολύ κακιά!απαπαπαααα, ακούς εκεί, δεν λέμε τέτοιες κουβέντες πρωί-πρωί. Το θέμα της αυτογνωσίας είναι πολύ μεγάλο και επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Πως το έχει ο καθένας μέσα του, λες, και το περιορίζεις εκεί στο μέσα του, στο στέρνο του! Οι χαραγματιές, είναι τα "κεριά" (επίκαιρο, ενόψει των εκδηλώσεων για τον Καβάφη), εγώ τα λέω εσωτερικά τατουάζ, ασορτί με το Satie. Η παρτίδα των μαυρόασπρων, άλλο μεγάλο κεφάλαιο, το ήξερες, κυρία μου, ότι κάποιοι δεν ασχολούνται με το αποτέλεσμα; Όλες οι παρτίδες της ζωής μας κάποτε θα τελειώσουν (ξαναγυρίζουμε στα κεριά), αλλά οι παίχτες τους ζούνε για την εξέλιξη της και όχι για το προφανές, νίκη ή ήττα. Άντε να κάνουμε το χατήρι του ενός, του νικητή από τα γεννοφάσκια και ο άλλος δηλώνει χαμένος από χέρι, άλλαξε κάτι στη παρτίδα;
    Μεγάλο το ξαλάφρωμα, όταν ωριμάζουν οι σκέψεις και γίνονται κουβέντες, θα μου πεις, μα είναι μισές, δεν είναι ολόκληρες, ίσως έτσι, ίσως αλλιώς, δεν παύει να είναι μια επίμονη και παραγωγική απόπειρα προσωπικής εξέλιξης, ένα σκαλοπάτι στο δικό μας μικρό Γολγοθά. Ανεβαίνεις επάνω του και ατενίζεις λίγο πιο μακριά.
    Αρκετά με τις αμπελοφιλοσοφίες μου, χάος στο χώρο μου, άντε πάλι να τα βάλω σε μια σειρά. Καλημέρα κούκλα μου! Φιλία πολλά.
    Ηλέκτρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν το ήξερα θα σου το έστελνα νωρίτερα, πάντως η κα Ηλέκτρα έχει δίκιο, η λέξη αυτή δεν μου αρέσει κι εμένα, προσπαθώ συνειδητά να μην υποτιμώ και να μην υπερτιμώ τους ανθρώπους, κι εγώ μέρος του συνόλου είμαι, δεν διεκδικώ το αλάθητο του Πάπα, λίγα έχω κάνει μέχρι τώρα; για γέλια και για κλάματα είναι...
    http://www.youtube.com/watch?v=HP6pMGOFN3o
    Αντριάνα ;))

    ΑπάντησηΔιαγραφή