Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Καπνός


     Σούρουπο ήταν όταν ξέφυγε.
Δεν είχε βάρος και πετούσε. Μέρες ταξίδευε και περνούσε πάνω από τις φτωχογειτονιές και τα νεκροταφεία. Όταν κουραζόταν , έκοβε. Κρατιόταν τότε από τις γωνιές και ρουφούσε λίγο αέρα. Μπροστά και πίσω του τα κουτιά , με τις τραβηγμένες κουρτίνες και τις αναμμένες λάμπες. Τρύπωνε το βλέμμα του , μέσα από τα παράθυρα και έβλεπε.
     Μια σούπα που έβραζε στην κατσαρόλα, δυό παιδιά που διαβάζανε και άλλα κολλημένα στα πληκτρολόγια. Ένα ζευγάρι που χώριζε , την Κα Βούλα με την άνια της  ξεπλωμένη , ένα κοριτσάκι να παίζει πιάνο και άλλους πολλούς σκυφτούς να περπατούν , γυρίζοντας.          
     Θυμότανε τότε εκείνο το καθημερινό λαχάνιασμα που τον κρατούσε στην παλιά  ζωή ,   έπαιρνε κουράγιο και έφευγε ξανά , να συνεχίσει . Προορισμός του η μια και μοναδική κοινή πατρίδα. Δεν ήξερε που ακριβώς θα την βρει. Τραβούσε όμως, όσο περισσότερο μπορούσε μακριά απο κει που συμπτωματικά σχεδόν ,γλύτωσε. Τελικά το μόνο που τον βοήθησε ήταν το μικρό του σχήμα. Αυτό που έκανε τους άλλους να μην του πολυδίνουν σημασία και έτσι να σωθεί την μέρα που σηκώθηκε ο καπνός. Ένας καπνός χωρίς φωτιά. Μέσα σε λίγες στιγμές ξανεμίστηκαν όσα είχαν οι γείτονες , όσα έπιαναν , όσα μέσα στην παλάμη τους   με  ματαιοδοξία καρτούσαν. Όλα αυτά διαλυόντουσαν στον αέρα , σαν μαύρος καπνός . Επιδιώξεις, χρήματα, θέσεις, πόστα, επισφάλειες, όλα τά άμεσα, τα παθητικά  τα άπειρα μικρά κομματάκια των κατακερματισμένων γεγονότων, που κατά καιρούς είχαν προσπαθήσει να χορτάσουν την πείνα πολλών κατοίκων αυτής της γειτονιάς. Τώρα όλα αυτά έγιναν καπνός και τύφλωσαν τα μάτια. Φοβήθηκαν και τα χέρια και ούτε ένα γιατί δεν θυμήθηκαν να γράψουν. Ούτε αυτός ο εύστροφος ανθρωπάκος δεν γλύτωσε από τον καπνό. Άδειασε και μουτζουρώθηκε και αυτός.
     Λες και τ΄ αποφάσισε το πλυσταριό της Ιστορίας , να ξεπλύνει αυτή την ντροπή και να αφήσει τον καπνό να βγει να τα σκεπάσει  όλα. Και από την μια τα χόρτα της παιδικής τους αλάνας που ανέβαιναν από τα βάθη του μυαλού και κρύβανε την θέα και από την άλλη ο καπνός, χαθήκανε πολλοί γειτόνοι.
    Γλύτωσε τούτο δω. Το μικρό απόσπασμα, των εντόσθιων κινήτρων. Ακριβώς την τελευταία στιγμή γλύστρισε από το καπάκι του μυαλού , την ώρα που οι σκέψεις σαν έντομα αλλάζαν τις θέσεις των εναλλακτικών λύσεων και δραπέτευσε από την κλίμακα του σκοταδιού.
    Ταξίδεψε στην απλωσιά του χρόνου. Κρατούσε γερά στην μικροσκοπική παλάμη του τον μοναδικό εκείνο συνδιασμό για να μονιάσει ο λόγος και το συναίσθημα.
Ταξίδευε να βρει τις αναμνήσεις. Εκεί ήθελε να ριζώσει. Και αφού τις αγκαλιάσει και τις τακτοποίησει να ανοίξει νέο δρόμο γράφοντας με τα χέρια του το εδάφιο , στο οποίο ανήκει ως αναντικατάστατο απόσπασμα.
     Συνέχισε το ταξίδι του . Και συνεχίζει ακόμα. Φοράει ανυπόφορα ρούχα, έχει υποστεί λεηλασίες από τις επελάσεις των ηθοποιών , έχει γεμίσει και λίγα σπυριά , αλλά συνεχίζει. Και αν το δείτε, μιλήστε του .Έχει πολλά να πει και για την πτώση και για τον καπνό. 


O Harvey Keitel στην ταινιά smoke
http://en.wikipedia.org/wiki/Smoke_(film)

11 σχόλια:

  1. καλημερα καλη μου !!!!!ποπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ένας καπνός χωρίς φωτιά, ένας καπνός για να τα σβήσει όλα και να εξαφανισθούν. Αφού αυτά που φτιάχναμε και μαζεύαμε όλα αυτά τα χρόνια ήταν αέρας. Αφού δεν ριζώσαμε, αφού δεν μάθαμε, αφού δεν διαλέξαμε, αφού δεν μορφωθήκαμε, αφού δεν επιμορφωθήκαμε, αφου δεν καταφέραμε να γίνουμε πιο ευτυχισμένοι από κανέναν πρόγονο μας, αλλά στα ίδια σημεία καθήσαμε με διαφορές στα σχήματα λαι στις συνθήκες. Μέσα πο τα χέρια μας κυλούν οι ''περιουσίες '' μας γιατί είναι από πρόχειρες εώς ανήπαρκες. Ούτε οι πυραμίδες των Αιγυπτίων δεν έχουν τον δικό μας ναρκισσισμό και την δική μας ματαιοδοξία. Εξαιρετικό κείμενο με εξειρετική διυσδειτική ικανότητα, στα άδυτα των αδύτων.
    Την καλημέρα μου
    ΣΛ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για να μπορέσει μια κοινωνία να ωριμάσει , γιατί αυτό μας λείπει για να καταφέρουμε να εκτιμήσουμε όσο γίνεται πιο σωστά τι μας συμβαίνει, θα πρέπει να βρούμε τον τρόπο να παρέχουμε στους εαυτούς μας σωστή παιδεία. Στην Ελλάδα το θέμα παιδεία , αρχίζει και τελειώνει με το πως θα αλλάξει ξανά το σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων. Σαν άλλα θέματα να μην μας απασχολούν, τέτοια ανυπαξία προβληματισμού μας διακατέχει . Και έτσι για άλλη μια φορά στις εκλογές που θα έρθουν θα δείξουμε την ίδια ψυχοπαθολογία και θα ξανά κάνουμε τα ίδια σχήματα παλαιάς κοπής όπως σωστά έγραψες σε μια απάντηση σου. Η χαμηλή μας παιδεία, διευκολύνει στην χειραγώγηση μας . τα σκοτάδια μας ''εξυπηρετούν''. ο καπνός χωρίς φωτιά , μπουκώνει τις ανάγκες μας έως ασφυξίας. Και δύσκολα πολύ θα αλλάξει.
    Φτου ξελεφτερία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ας όψεται η φιλοσοφία του ωχαδερφισμού, της ευθυνοφοβίας, του ευνουχισμού και της διαφθοράς. Το εγώ που αδυνατεί να γίνει εμείς και εγκλωβίζεται στις φυλακές της ευτέλειας. Αποφεύγουμε ό,τι έχει αξία, διάρκεια, πάψαμε να κάνουμε όνειρα. Μας έπνιξε ο καπνός. Πετάς Αννίτα, πετάς!Θα έλεγα ότι βρίσκεσαι σε απογειωτική στιγμή.
    Ξένια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το μικρό αυτό απόσπασμα , των εντόσθιων κινήτρων....
    Καλησπέρα ποιήτρια
    Μιχάλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πόσο μα πόσο μαγεύει ο λόγος σου, νά 'ξερες! Διαβάζοντας τα κείμενα σου, αφήνομαι στις εικόνες σου, ανεβοκατεβαίνω στα σκηνικά σου, για να απολαύσω την μαγεία των επιλόγων σου, που πάντα θετικά με εμπνέουν: "Να αγκαλιάσουμε τις αναμνήσεις και να τις τακτοποιήσουμε, ν' ανοίξουμε δρόμο". Η πιο ποιητική ανάλυση των αιτίων της πολυεπίπεδης κρίσης μας και η πιο ποιητική πρόταση διεξόδου από αυτήν.
    Με δεδηλωμένο απέραντο θαυμασμό
    Γιούλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό που δίνεις ονομάζεται πρωτογενές υλικό. Το πρωτογενές υλικό, είναι αυτό που δίνει γεννήσεις. Το πρωτογενές υλικό είναι το κύτταρο. Αυτή η συγκεκριμένη αφηγηματική γραφή, με το συναίσθημα και την ποιότητα σου, αυτή την στιγμή αλλού δεν υπάρχει. Τυχεροί οι χώροι στους οποίους γράφεις.Τυχεροί και εμείς που σε διαβάζουμε. Με ποίηση να ακουμπάς τα αδιέξοδα. Μένω φίλος πιστός και ανασαίνω το βάλσαμο.
    Καλή συνέχεια
    Σταύρος Χ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και που δεν συζητιούνται αυτα τα κείμενα...
    Παυλος Τ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ήθελα να σου αφιερώσω ένα τραγούδι, μα δεν αντιγράφετε δυστυχώς, Και όπως εγώ δεν ''επιτρέπομαι '' να έχω fb , αντιγράφω εδώ τον σύνδεσμο , αν έχεις την υπομόνη να μπεις. Για όλα αυτά που μας προσφέρεις.
    ΝΜ
    http://www.youtube.com/watch?v=v-Uo8cQjTMc&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. αν δενν τα καταφέρεις με την αδεξιότητα μου, διάλεξε το φεγγάρι μάγεια μου κανες με τον Μπιθικώτση.
    ΝΜ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ξημερωνεις εκει που τελειώνει η νομιμοποίηση των ατάλαντων
    Χ.Βαλαης

    ΑπάντησηΔιαγραφή