Άνθρωποι φθάνουν στα γραφεία των ψυχαναλυτών για να βρουν λίγη συντροφιά. Πληρώνουν για να βρουν λίγη ανθρώπινη φροντίδα
Αν δεν είναι τώρα η ώρα που θα πρέπει να κρατήσουμε ο ένας το χέρι του άλλου και να τον φροντίσουμε, με τρόπους αποτελεσματικούς, τότε πότε θα είναι; Αν δεν είναι τώρα η ώρα να μάθουμε πως η μοναξιά είναι η δίψα της ψυχής να συνδεθεί , η λαχτάρα της να γίνει κατανοητή , τότε πότε θα είναι;
Οι άστεγοι που βλέπουμε κάθε μέρα στο δρόμο, είναι μια από τις εκφράσεις της απέραντης μοναξιάς της εποχής μας, εδραιωμένες από αλλότριες δομές. Κλειδωμένοι και μπλοκαρισμένοι συνεχίζουμε να υφαίνουμε οι περισσότεροι το κουκούλι του ατομικισμού μας και αδυνατούμε να δούμε κατάματα το άστεγο μέλλον μας. Μα αν δεν το δούμε κατάματα τώρα, τότε πότε θα είναι η ώρα;
Zωγραφική Lucian Freud
bookmarks folder “Popular”
καλήμερα και καλή εβδομάδα :D
ΑπάντησηΔιαγραφήτο τώρα είναι πάντα η ώρα για όλες τις κινήσεις μας.απλώνω χέρι...απλώνεις χέρι...
άντε και για το απλώνουμε χέρι!!!!
Είναι που διαφοροποιείται και η ώρα, ανάλογα με το "εγώ". Κάποιοι νομίζουν πως είναι αργά, κάποιοι άλλοι πως έχουμε χρόνο. Όπως το λες, δεν έχουμε βγει από το εγώ. Είναι και η θερινή ραστώνη...Καταλαβαίνεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!
Γιούλη
Είναι και που άλλοι παίρνουν από την ζωή και που άλλοι περνούν από την ζωή. Καταλαβαίνω και όλοκαι περισσότερο ψάχνω του αυθεντικούς , όπου και αν είναι , ότι και αν κάνουν, οι αυθεντικοί, αυτοί που πάση θυσία θα αντισταθούν στο βόλεμα..
ΑπάντησηΔιαγραφή