Θα μπορούσα να πω , πως κατάσταση ευτυχίας είναι κάτι πολύ απλές αισθήσεις της καθημερινότητας . Κάτι που βρίσκεται πολύ κοντά μας, έτσι που σχεδόν μας διαφεύγει καθώς, εμείς αυτή την κατάσταση την ψάχνουμε σε μεγάλα ύψη .
Πάντως, για μένα , οι πιο ευτυχισμένες στιγμές είναι εκείνες που περνάει ένας άνθρωπος όταν έρχεται σε επαφή με τα πιό κοινά πράγματα , αφού ξαναβρεθεί στον κανονικό ρυθμό ζωής μετά από μια μεγάλη δοκιμασία.
Νίκος Χουλιαράς από το ΄΄Πρωινό στο μακρυνότερο δωμάτιο''
Φωτογραφία από την ταινία ''Ρεβανς΄΄τουΝ.Βεργίτση
Και τι είναι λοιπόν αυτό που μας εμποδίζει να χαρούμε αυτά τα πολύ μικρά πράγματα που είναι η ευτυχία και που μας περιτριγυρίζουν κάθε μέρα και κάθε στιγμή, έτοιμα να μας δώσουν την ευλογία τους. Γιατί αν αυτό που λέει ο Χουλιαράς είναι αλήθεια, τότε ακόμα και η οικονομική κρίση και τα βάσανα της δεν θα μας έριχνε κάτω και ούτε θα μας έκανε να αυτοκτονούμε, έ τι είναι αυτό που μας κρατά δεμένους σε φυλακές αχρωματοψίας και γενικού στραβώματος?
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιχαλης
!!! Μία καθημερινότητα, απλή, χωρίς δοκιμασίες; Μπορεί; Ή δε θα τη δούμε πάλι και δεν θα την εκτιμήσουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιούλη
θα μπορούσαν όλα πιο καλά να εκτιμηθούν αν πρώτα λιγάκι χαθούν. Πως λέει το τραγούδι , της αγάπης την ουσία την μετρώ στην απουσία.. Δυστυχώς έτσι νομίζω είμαστε φτιαγμένοι, αλλά θα περιμένω κάτι να μας πεις, εκεί που χαιρόμαστε , εκεί να λυπόμαστε , εκεί που θέλουμε , εκεί να μην θέλουμε, εκεί που πιστεύουμε , εκεί να μην πιστεύουμε, πως λέγεται αυτό ? αμφιθυμία? και τελικά, να εκτιμούμε αυτό που έχουμε όταν χαθεί...και χάθηκε τώρα...τι μαγικό να θυμηθείς την ρεβάνς την ταινία σύμβολο της δεκαετίας 80-90. καταπληκτικό!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟρφέας
Με καχυποψία και ανασφάλεια κοιτά ο άνθρωπος συχνά την ζωή του. κυρίως γιατί από την γέννηση μας ως τον θάνατο μας μας συνοδεύει ο φόβος. Το συναίσθημα του φόβου είναι κυρίαρχο στους περισσότερους ανθρώπους και αποτελεί την ραχοκοκκαλιά της ψυχικής μας δομής.Παίρνει δε με την παροδο του χρόνου άλλες μορφές. Το θάρρος, η εμπιστοσύνη, η γνώση, η ελπίδα, η μετριοφροσύνημ η πίστη , η αγάπη είναι όπλα μας ενάντια στον φόβο αλλά δεν αντέχουν όλοι οι άνθρωποι αυτά τα όπλα. Ο φόβος δεν είναι πάντα συνειδητός, αλλά μπορεί να γίνει ανα πάσα στιγμή όταν δεχτεί μια εσωτερική ή εξωτερική επίδραση και αυτό το γνωρίζουμε, Πολύ περιληπτικά , τέσσερις είναι οι φόβοι που μας ταλανίζουν κυίως, 1. ο Φόβος της αφοσίωσης, ο φόβος της αυτονομίας, 3. Ο φόβος της αλλάγής και 4. ο φόβος της αναγκαιότητας. Για τον καθένα μας το χαρμανι των φόβων ποικίλει ανάλογα τους προσωπικούς τους παράγοντες. Στο βαθμό που μπορούμε να ισορροπήσουμε τον φόβο μας, μπορούμε να απολαύσουμε και τα μικρά της ζωής που φέρνουν όμως την ευτιχία.
ΑπάντησηΔιαγραφή