Λες και ήταν χθες.
Σβήνω πια αργά την νύχτα τον ήχο και κρατώ μονάχα την οθόνη, άλλωστε τα λόγια ήταν πάντα τα ίδια ακόμα και στην άλλη προφορά τους.
Οι χειρονομίες, τα χείλη ανεβοκατεβαίνουν, τα μάτια χαμηλώνουν. Τα δικά μου. Οι συνηθισμένοι πρωταγωνιστές.
Μου κλέβουν χρόνο και δεν θέλω πια να τους αφήνω. Δεν θέλω να ξεχνώ. Δεν θέλω να επιτρέπω όσα δεν με προχωρούν. Όσα με κολλούν σε φουσκωμένους εγωισμούς. Δεν θέλω να ανέχομαι χειριστικούς και καιροσκόπους που με πατούν.
Μισώ να τους βλέπω να αγωνίζονται για τα μεγαλοπρεπή τους αξιώματα και να γίνομαι μάρτυρας των εγκλημάτων που διαπράτουν στον αγώνα τους αυτό.
Δεν έχω χρόνο για μετριότητες. Δεν έχω χρόνο για ανθρώπους που δεν μεγαλώνουν ανάλογα με την ηλικία τους και παραμένουν στην αιώνια εφηβία, κάθε φορά με άλλα χρώματα . Δεν ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που ζουν εις βάρος άλλων.
Οι άνθρωποι ξεχνούν πια να ειναι άνθρωποι. Κοιτούν όλο και περισσότερο τα ιδιοτελέστατα κίνητρα τους και τα ανάγουν σε ιδεολογία. Με ενοχλούν οι άνθρωποι που φθονούν και υποτιμούν τον ικανότερο, για να πάρουν φως και να οικειοποιηθούν το πλεονέκτημα του. Οι άνθρωποι δεν σκέπτονται, δεν συζητούν, δεν ακούν τον συνομιλητή τους με την καρδιά τους αλλά μονάχα με τα αυτιά τους. Μπες βγες. Φωνάζουν και αμύνονται , σε ένα κόσμο που φαντάζονται γεμάτο εχθρούς. Μισώ να είμαι αποδέκτης της σκόνης που σηκώνουν περιφέροντας το ανούσιο , άδειο της ψυχής τους.
Μου κλέβουν χρόνο.
Θέλω να ζήσω με την ουσία, το περιεχόμενο. Θέλω να ζω δίπλα σε ανθρώπους που μιλούν την ανθρώπινη γλώσσα . Που δεν γέμισαν μίσος από τα μεγάλα χτυπήματα της ζωής και για αυτό δεν ψάχνουν θύματα. Σε ανθρώπους που δεν λιποτακτούν απέναντι στις ευθύνες τους . Σε ανθρώπους που σέβονται το μεγαλείο της ζωής. Που δεν φοβούνται να επιμένουν και να διεκδικούν. Που θέλουν να επιλέγουν το ουσιώδες , σαν αυτό που αξίζει τον κόπο στην ζωή. Που με συνέπεια αγωνίζονται, χωρίς να θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό πριν την ώρα τους. Θέλω να ζήσω με ανθρώπους που έμαθαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή. Θέλω να ζω με ανθρώπους που βαδίζουν μαζί με την αλήθεια, την ειλικρίνεια . Mε ανθρώπους που σέβονται και υποστηρίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Βιάζομαι. Ναι βιάζομαι. Να θεμελιώσω και να ζήσω την ζωή μου με χρώματα και εντάσεις , αλλά με χρώματα και εντάσεις που η ωριμότητα μονάχα μπορεί να σου δώσει. Να θεμελιώσω την ζωή μου στην αγάπη.
Θα αγωνιστώ σκληρά. Θα παλέψω σε όλες τις αντίξοες συνθήκες για να φθάσω στην ικανοποίηση και να απολαύσω τους αγαπημένους μου . Σκοπός μου να φθάσω μέχρι το τέλος.
Ζωγραφική Diego Rivera
http://en.wikipedia.org/wiki/Diego_Rivera
Μαζί σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΜ
Σαν μια φωνή οικεία που μου θυμίζει κάθε μέρα ποιός είμαι και γιατί είμαι εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν γνωρίζεις την ικανότητα της γραφής σου, αλλά ότι κάνεις έχει το φως, το χαμόγελο , την ζεστασιά , την απλότητα αλά και πάνω από ολα την κλίμακα της Ελλάδας όπως θέλω να την σκέφτομαι.. Σου έχω μεγάλο θαυμασμό . Αφιερώνω σε σένα και σε όλα αυτά που τώρα μας λείπυν τους στοίχους ¨
Χαλασιά μου λείπεις χρόνια μακριά μου
Χαλασιά μου ξαναγύρισε κοντά μου.
Μπράβο καλή μου συνάδελφε
ΣΛ
Από τα πιο ωραία σου κείμενα Αννίτα είναι αυτό. Και από τα πιο ωραία που έχω διαβάσει γενικά. Τόσο απλό , τόσο περιεκτικό , τόσο σοφό. Και τώρα πια γνωρίζω πως για να γίνει κανείς σοφός και για να προχωρήσει πρέπει να δώσει μεγάλους και σκληρούς αγώνες και πολλές φορές να βάλει το κεφάλι του και μέσα στο στόμα του λύκου. Κάποιοι δεν τα καταφέρνουν και τους τρώει τελικά ο λύκος. μ=Μα είναι και άλλοι που τα καταφέρνουν και προχωρούν και νικούν. Έναν τέτοιο τιτάνιο αγώνα έχουμε να κάνουμε και εμείς από δω και πέρα, σαν Έλληνες και σαν Ευρωπαίοι γενικότερα. Να πούμε τα ίδια θέλω, τα ίδια δεν θέλω, τα ίδια δεν ανέχομαι και τα ίδια σιχαίνομια. Σου βγάζω το καπέλο. Έτσι απλή είναι αλήθεια και τέτοιο μεγαλείο κρύβει, όπως οι απλές σου λέξεις που φτιάχνουν ένα καμβά σύνθετων αξιών . Και συμφωνώ απολύτως με τον Σταύρο, είναι σε κλίμακα το κέιμενο σου. Έχει την αρχαία ελληνική αρμονία και απλότητα. Μα και όσοι έρθουν κοντά σου, θα ξέρουν τι σημαίνει όταν γράφεις '' τα μάτια χαμηλώνουν, τα δικά μου''. Έχω δει να χαμηλώνεις τα μάτια, εκεί που θα ήταν καλύτερα να χαμηλώσει ο συνομιλητής σου ή ο απέναντί σου. Νιώθω ιδιαίτερα τυχερή που σε έχω γνωρίσει, καλή σου δύναμη, ( όπως αρέσκεσαι να λες) , καλή μας συνέχεια και θέλω να ξέρεις πως σε κρατώ στην αγκαλιά μου σαν φυλαχτό γιατί δεν με αφήνεις να παραιτηθώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞένια
ρίχνε φως, να περάσει μέσα από τις χαραμάδες...
ΑπάντησηΔιαγραφήνέκτη
Η χώρα μας βρίσκεται σε μια τραγική κατάσταση. Σε αυτή την στιγμή που απειλείται ακόμα και το τελευταίο μας σημείο αντοχής, η βοήθεια μπορεί να έρθει μόνο από μέσα μας. Το εσωτερικό μας φως είναι το μόνο που μπορεί να μας στηρίξει σε αυτές τις δύσκολες ώρες. Μπάινουν στο σπίτι μας και μας ζητούν τα πάντα, καταδείχνοντας μας με τα υψωμένα τους δάχτυλα σαν ανάξιους και τεμπέληδες. Είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε? είμαστε έτοιμοι να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα , τα μοιραία μας λάθη? Αυτό το κείμενο Αννίτα μου πρέπει να γραφτεί σε μικρό χαρτάκι και να το κρατάμε στην τσέπη του παντελονιού μας , έτσι ώστε να ανατρέχουμε σε αυτό κάθε φορά που απειλείται η περηφάνια και το φιλότιμο μας. Και από μένα ένα μεγάλο ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντώνης Α
Ειναι μια στιγμή που 'εχουμε ανάγκη όλοι τόσο καθαρές φωνές σαν την δική σου Αννίτα. Μιλάς την γλώσσα της καρδιάς, αυτό το ξέραμε και την γράφεις και τηνν ζεις. Περπατάς πάνω στα συναισθήματα σαν να είναι το χαλί στο σπίτι σου και είναι μαγικό αυτό. Μια αρμνική μελωδία που με εντυπωσιάζει πάντα. Σε παρακολουθώ εδώ , στην αιχμή , στο protagon και στην εφημερίδα. Παντού και πάντα. Δεν σου είχα γράψει μέχρι τώρα και νομίζω πως δεν θα είμαι ο μόνος. Αλλά σήμερα , το κείμενο σου αυτό , με ακούμπησε τόσο πολύ που δεν μπορούσα. Τελικά θα το διαβάσω αύριο στα παιδιά στην ΔΙΑΒΑΣΗ και στο ΚΕΘΕΑ και είμαι σίγουρος πως θα βρουν στηρίγματα πολλα στις λέξεις σου. Ξέρεις , το ξέρω πως σήμερα που εμείς εξευτελιζόμαστε , τα παιδια του περιθωρίου πεθαίνουν στην αφάνια. Ψυχή μου καλό κουράγιο στον αγώνα σου, να ξέρεις πως είσαι ένα πολύ δυνατό και βαρύ χαρτί σήμερα στους αγώνες μας . Σε περιμένω όποτε έχεις χρόνο να μας επισκεφθείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ,Βαλαής
Αγαπητή μου, σπαρακτικός ο συγκλονισμός και οι επιρροές στο κειμενό σας
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπυρος
Σήμερα πέφτει η χούντα, όλοι η Αθήνα είναι στο δρόμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιχάλης+ Ορφέας
"ΠόΣο σέβεται τον εχθρό του ο Ανώτερος άνθρωπος.Και ένας τέτοιος σεβασμός ειναι ο έτοιμος δρόμος για την αγαπη!Φ.Νιτσε
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ.ΒΑλαη: Ζητώ συγνώμη προς τα παιδιά Περιθωρίου για την ανοχή που έχω δείξει σε όλη μου τη ζωή . Πες μου τι μπορώ να κάνω ?