Όταν είμασταν μωρά το φαγητό αλλά και η συναισθηματική μας τροφή προερχόταν από τους γονείς μας και έτσι ολόκληρη η επιβίωση μας εξαρτιόταν από την διατήρηση εκείνης της αγάπης για μας. Για να εξασφαλίσουμε την αγάπη τους πιστεύαμε ότι έπρεπε να τους ευχαριστούμε. Πολύ νωρίς καταλάβαμε ότι ανταποκρίνονταν στο χαμόγελο μας. Όταν είμασταν χαρούμενοι και χαμογελούσαμε τότε όλα ήταν καλά και εμείς αληθινοί. Όταν όμως βλέπαμε τους γονείς μας στεναχωρημένους νιώθαμε απειλή και τότε ψάχναμε να βρούμε ένα τρόπο να τους ευχαριστήσουμε και αρχίσαμε να χαμογελάμε χωρίς να το νιώθουμε και έτσι γεννήθηκε ο ρόλος του ανθρώπου που θέλει να ευχαριστεί τους άλλους.
Κάθε φορά που πιστεύουμε ότι πρέπει να ευχαριστούμε τους άλλους για να μην χάσουμε την αγάπη τους , αποδυναμώνουμε τον εαυτό μας και δεν είμαστε αληθινοί άνθρωποι , χτίζουμε μέσα μας ένα ψευδή εαυτό. Οι άλλοι το καταλαβαίνουν και καταλήγουν να μην μας εμπιστεύονται. Ο ψευδής εαυτός , μας κάνει να χάνουμε την εκτίμηση στον ευατό μας και ο θυμός μας στρέφεται προς τα μέσα. Κρύβουμε τις ανάγκες μας και συχνά μέσα μας εκλιπαρούμε για στοργή αλλά εξωτερικά αρνούμαστε αυτή την ανάγκη και αφιερωνόμαστε στο να φροντίζουμε εμείς τους άλλους.
Έχεις σκεφθεί πως όταν δεν είσαι αληθινός, τότε δίνεις ένα κομμάτι σου στους άλλους , που μπορεί και να μην το θέλουν ; Έχεις σκεφθεί πως αυτό που αξίζει , είναι να σ΄αγαπούν γι΄αυτό που είσαι και ότι όταν είσαι αληθινός , είσαι γοητευτικός και περιτριγυρισμένος από φίλους υγιείς και ευτυχισμένους;
Φωτογραφία Henri Cartier Bresson
Είναι πολλές στιγμές που έχω μέσα μου αισθανθεί αυτό τον ψεύτικο εαυτό, κάποτε δεν το ένιωθα καθόλου. Από τότε που απέκτησα παιδιά , ίσως με την προσπάθεια που οι γονείς κα΄νουν, ή έστω κάποιοι από τοθς γονείς κάνουν για να προσφέρουν ότι μπορούν καλύτερο, άρχισα να νιώθω πως περισσότερο ακούω τα πρέπει από τα θέλω μου. Και ψάχνω να δω πως απ΄αυτό θα τα προστατεύσω και ψάχνω αλλά δεν είμαι σίγουρη πως κάνω αρκετά. Ωραίο θέμα1 ΚΑΛΗΜΈΡΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞένια
ομολογώ πως δεν το είχα σκεφτεί ποτέ με αυτό τον τρόπο. Παρόλα αυτά πιστεύω πως μερικές φορές αξίζει να δώσουμε ένα ψεύτικο εαυτό για να βοηθήσουμε άτομα που πραγματικά αγαπάμε. (Κάποιος πρέπει να φανεί δυνατός για να μην δημιουργηθεί το κενό) Εννοώ τι αν κανένας δεν ενδιαφερόταν για τον δίπλα που έχει πρόβλημα και μας ένοιαζε μόνο αν εμείς πονάγαμε? Θα καταντούσαμε εγωιστικά πλάσματα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχεις ένα όμορφο σαββατοκύριακο με πολλές σκέψεις και συλλογισμούς! =)
Λέξεις πίσω απ’ τις Λέξεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαίρνω, στο δίνω
Γεμίζω, στο έδωσα
Μαθαίνω, στο να δώσω
Αναπνέω, στο δίνομαι
τελικά, Υπάρχω, στο δίνουμε
http://www.youtube.com/watch?v=wJtkxO5BhSk