Φυσικό πράγμα είναι..

   - Πάτρίδα μου , του είπα , ήταν ένα κοριτσάκι ονόματι Ρουμπίνα . Που είχε ένα περιβολάκι κάτω από το κρεβάτι της και είχε πιστή φίλη της μια χρωματιστή κοτούλα.

     Και τότε αμέσως κατάλαβα γιατί όλοι οι άνθρωποιι έχουμε σέβας και φιλία προς το χώμα, και επιθυμία για γη : επειδή η γη είναι φτιαγμένη από τάφους.

     Και αυτό δεν είναι λυπητερό , γιατί να είναι λυπητερό;  ; ΄Ετσι είναι η ζωή : γεμάτη θανάτους . Δεν είναι λυπητερό, φυσικό πράγμα είναι. Φυσικό πράγμα είναι που η μητέρα μου απέβαλε την ομιλία. 

     Και  ούτε με ταράζει πια που άρχισα να λησμονώ την ματιά της μητέρας μου. Ξέχασα και πιό χεράκι του Φάνη μας ήταν χαλασμένο. Ούτε και τι μαλλιά είχε ο Φάνης μας θυμάμαι . Ξεχνάω και να λυπηθώ. Αυτό λιγάκι με ενοχλεί. Που ξεβάφουνε οι λύπες μου.

     Τι να κάνουμε.....

Απόσπασμα απο το βιβλίο '' Η μητέρα του σκύλου '' του Παύλου Μάτεσι εκδόσεις Καστανιώτη

Στην φωτογραφία  η Θέμις Μπαζάκα ως Ραραού, στην παράσταση του Εθνικού θεάτρου , ττον Μάρτη του 2011