Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Επικουρικά






     Κοίτα Ρένα όταν κτυπάς την σφραγιδα βάλε λίγο περισσότερο μελάνι να φαίνονται τα γράμματα καθαρά. Έσβησε και η ένδειξη Α4 στο συρραπτικό και δεν μπορεί κανείς να ανοίξει σωστά τις τρύπες στα έγγραφα. Ξεχειλίζουν τα χαρτιά στο φάκελο. Φεύγουν πολλά παιδιά από την θεώρηση και δεν θα την προφταίνετε την δουλειά. Βάλε το μπλοκ ίσα ίσα να κατεβαίνουν τα δόντια και να το κτυπούν σωστά . Μονάχα έτσι εξασφαλίζεις και το κομμάτι που γράφει αριθμός μητρώου να μην έχει τρύπα και χαθεί ο αριθμός. 
     Είκοσι χρόνια κλείνω Ρένα φέτος στην υπηρεσία . Τα οκτώ στην θεώρηση . Δεν ξέρω πότε θα ξανάρθω , αγγαρεία είναι για μένα αλλά αφού δεν είχανε άλλο με στείλανε.Και στην θεώρηση δεν είναι καλά αλλά εδώ είναι χειρότερα. Θα καταθέσω αίτηση να φύγω. Μου είπε ο προιστάμενος πως δεν ακούν στο υπουργείο αλλά θα δοκιμάσω.  Οκτώ χρόνια στην θεώρηση δεν θα μετρήσουν ; Συν τις θετικές αξιολογήσεις. 
     Πόσο χρονών είσαι ; Τριάντα τρια . Μικρότερη δείχνεις. Έτσι που λες, μ΄ακούς;Τελείωσα το οικονομικό της Νομικής με άριστα. Είχα κάνει και αίτηση στο Imperial στο Λονδίνο και είχα γίνει δεκτή. Τότε γνώρισα τον άντρα μου τον Λουκά . Μπήκε αυτός στην τράπεζα , μου λέει που να τρέχεις τώρα παιδάκι μου . Πως γίνεται στην ζωή και εκεί που είσαι ακόμα ανέμελη φοιτήτρια , αρχίζεις και πηγαίνεις σε συγγενικά κυριακάτικα τραπεζώματα δεν κατάλαβα ποτέ. Κάθησε εδώ μου είχε πει να δούμε τι θα γίνει με μας. Βέβαια μου το είχε ξεκαθαρίσει από τότε πως αυτός δεν γουστάρει γάμους και τέτοια και δεσμεύσεις. Τι να κάνω ερωτευμένη ήμουν , μην τον χάσεις μου λέει και η μάνα μου έχει και σταθερή δουλειά στην τράπεζα. Δεν τον κουνάει ούτε πραξικόπημα από κει μου έλεγε ο πατέρας μου. Άντε προχωρήστε και θα σας δώσουμε και το διαμέρισμα που μένουμε μου είχαν πει και θα δούμε που θα πάμε εμείς. Δίνω κατακτήριες περνάω στο χρηματοοικονομικό της Παντείου μου λέει και ένας καθηγητής ''είσαι πολύ καλή για ρίξε μια ματιά στα θέματα των διδακτορικών''. Μένω έγκυος στην Άννα . Έχω δυο παιδιά , ένα αγόρι , ένα κορίτσι σου το είπα ; Έχεις παιδιά ; Όχι . Ε , δεν πειράζει τυχερά είναι αυτά. 
     Μένω που λες έγκυος στην Αννούλα, αρχίζω και το διδακτορικό, δεν προλάβαινα. Δεν γαμιέται λέω και κάνω στα χαρτια μου για το ταμείο. Παντρευόμαστε και  με τον Λουκά . Ξέρεις πως είναι αυτά. Που να πας με ένα εξώγαμο. Το διαμερισματάκι δεν μου το δώσανε ποτέ οι γονείς μου. Πήραμε δάνεια πολλά και χτίσαμε   ένα σπιτάκι με αυλή στην Νέα Μάκρη. Σκληρή δουλειά , υπερωρίες , δεύτερη δουλειά αλλά τα καταφέραμε . Πούλησε και ένα χωραφάκι ο Λουκάς στο χωριό. Ούτε καβγάδες, ούτε γκρίνια. 
     Με το χτίσιμο του σπιτιού αρχίζει ο Λουκάς και γυρνάει όλο και πιο αργά στο σπίτι. Την μια θα πήγαινε στην μάνα του στο χωριό , την άλλη είχε μπάλα και που να γυρνάει τόσο βράδυ , τόσο δρόμο έμενε σε κανένα φίλο. Στο τέλος μαθαίνω πως είχε ερωμένη. Γίνομαι έξαλλη , ακόμα τον αγαπούσα. Δωρεάν  εισητήρια έχετε εδώ ; Για παραστάσεις στα θέατρα, συναυλίες;  Ξέρεις αυτά που χωρίζονται σε τιμής ένεκεν , φοιτητικά,  επικουρικά. Να προσέχεις όταν τρυπάς τα έγγραφα. Σε βλέπω λίγο αφηρημένη. Τι να σου πω τώρα άμα δεν κάνει ο άνθρωπος στην ώρα του αυτό που θέλει , μια ζωή θα τυραννιέται. 
     Πάμε για το δεύτερο δικαστήριο τώρα . Θέλει και τα παιδιά λέει γιατί είμαι πολύ νευρικιά και τους κάνω κακό. Κλείνω λέει τα πατζούρια από νωρίς και τα πνίγω στα σκοτάδια. Έξι μήνες έχω να τον δω. Τα κανονίζουν όλα μεταξύ τους οι δικηγόροι. Μέχρι να βρω κανένα εραστή μου είπε. Ακούς πράγματα; Εγώ όμως θέλω τα παιδιά μου και τον Λουκά. Μια ζωή επικουρική του ήμουν. Και να σου πω και τα παιδιά δεν λένε λέξη. Με κοιτάνε αμίλητα. Πνίγονται μαζί μου, το καταλαβαίνω. Αλλά δεν μπορώ ν΄ αλλάξω. Δεν θα τ΄ακούσω , είναι μικρά , δεν έχουν συναίσθηση. 
      Θα ζητήσω μετάθεση να το ξέρεις Ρένα. Να πάω πιο κοντά στο σπίτι μου. Την άλλη φορά η καριόλα η διευθύντρια την απόρριψε την αίτηση . Μπορεί να κτυπήσω και κανένα μήνα άνευ αποδοχών να ηρεμήσω λίγο. Α! και κοίτα όταν έρθουν τα δωρεάν εισητήρια για τα καλοκαιρινά θέατρα κράτα μου ένα. Αυτά τα εκπτωτικά για τους επικουρικούς. Κράτα μου ένα. Μονό. 


Φωτογραφία Παναγιώτης Παπαθεοδωρόπουλος

       

4 σχόλια:

  1. Το συνήθως συμβαίνον. Ο, συνειδητά ή ασυνείδητα, αναλαμβάνων το ρόλο του επικουρικού, χρήζει σε βάθος χρόνου βοηθείας. Ίσως σε αυτήν να επενέδυε, μέσω του ρόλου. Μακάριος ο επικουρικός, εάν, στην ανάγκη υπάρχει έστω και μία Ρένα, έστω για να κλείσει το εισητήριο για το θέατρο.
    Σε φιλώ,
    Γιούλη
    Γιούλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι να σου πω τώρα άμα δεν κάνει ο άνθρωπος στην ώρα του αυτό που θέλει , μια ζωή θα τυραννιέται. Καλημέρα Γιουλη μου!

      Διαγραφή
  2. Εξαιρετικό Άννα...
    Πόσες παρόμοιες ζωές γύρω μας, έτσι δεν είναι;
    Και κάθε φορά που ακούω μια παρόμοια ιστορία, αναρωτιέμαι, τι φταίει, μήπως η διαμόρφωση αιώνων που από το φόβο της μοναξιάς μάς εμποδίζει να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας... καταλήγω ν αναρωτηθώ μήπως είμαστε άξιες/οι της τύχης μας...
    Καλό μας απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Αιναφετς. Είμαστε συννένοχοι σε ό,τι μας συμαβαίνει. Μια ευθύνη και η δική μας ανάμεσα σε μαι σειρά ευθυνών. Μόνο που αφού στην δική μας ζωή αφορά ό,τι συμβαίνει η αδράνεια μας κτυπάει μονάχα εμας. Και αναρρωτιέμαι η μόνη λύση που βρίσκουμε είναι η αναπαραγωγή ενός ίδιους σκηνικού; Η πεπατημένη λύση ναι είναι με πολλά άλλα παράπλευρα θύματα.

      Διαγραφή