tag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post1980344856509604766..comments2023-12-18T12:49:14.014+02:00Comments on Ανν Λου: Η υπόσχεσηAνν Λουhttp://www.blogger.com/profile/18372173919941912914noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post-64801098936438764082012-01-09T18:55:24.252+02:002012-01-09T18:55:24.252+02:00Κάθε φορά , νομίζω πως εγραψες το καλύτερο και κάθ...Κάθε φορά , νομίζω πως εγραψες το καλύτερο και κάθε φορά ξεπερνας τον εαυτό σου. Απο το protagon σε έμαθα , εδώ σε διαβάζω<br /><br />Nίκος φταίχτηςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post-86515144862569275962012-01-09T17:36:11.510+02:002012-01-09T17:36:11.510+02:00Bελούδινο....
Σταύρος ΧBελούδινο....<br />Σταύρος ΧAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post-81985690176585275742012-01-09T14:10:52.173+02:002012-01-09T14:10:52.173+02:00Υπάρχουν πολλές τέτοιες βεράντες στην Αθήνα και στ...Υπάρχουν πολλές τέτοιες βεράντες στην Αθήνα και στον τέταρτο και στον πέμπτο , τα ρετιρε ή μη. Με τα φερφορζέ και τα μωσαικά , την κούνια με τα καλοραμμένα μαξιλάρια και τα όνειρα μας , κούνια μπέλλα, χωρίς να ξέρεις πως συνεχώς κάτι περιμένεις και κάτι θέλεις , μα τι ακριβώς δεν ξέρεις. και αυτό συνεχίζεται και σήμερα με τις γενικότερες αλλά και ειδικότερες συνθήκες του καθένα μας. Μια υπόσχεση που μας είχε δωθεί και ποτέ δεν είχε υλοποιηθεί...<br />ΒάλιαAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post-21562624448763312772012-01-09T10:23:23.933+02:002012-01-09T10:23:23.933+02:00κρακ , κρακ , πέρασε καιρός πολύς απο τότε...απέρα...κρακ , κρακ , πέρασε καιρός πολύς απο τότε...απέραντος καιρός , ατελείωτος καιρός και όμως ακόμα η θύμηση ζωντανή, της παιδικής ηλικίας και προσδοκίας , λες και μεγαλώνουμε μόνο απ'έξω λες και ήταν χθες. Με πίκρες αλλά και με χαρές. Τι καλ΄απου κάνεις και μας τα φέρνεις μέχρι την πόρτα μας όλα αυτά ,μ΄ένα κλικ και.....μπήκαμε στην μαγική αυλή.<br />ΜαίρηAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post-31955398717999318602012-01-08T21:58:10.562+02:002012-01-08T21:58:10.562+02:00Οι αναμνήσεις ξεθωριάζουν πια. Και όσοι απο τότε έ...Οι αναμνήσεις ξεθωριάζουν πια. Και όσοι απο τότε έμειναν, είναι πια σε γεράματα όρθιοι στην καλή περίπτωση , ξαπλωμένοι σε ημιανάπαυση όπως εσύ ξανά μας έχεις ξαναγρλαψει...ημιανάπαυση ...μέχρι την τελική παύση. Και όμως ζουν μέσα μας...συνεχώς και αδιαλύπτως με χρώματα και αρώματα νοσταλγίας και απαίτησης ακόμα...με λογαριασμούς που ακόμα δεν κλείσαν τουλάχιστον ερμητικά. όλα αυτά ξαναζωντανεύεις, πολύ και βαθειά πάλυ. όπως ξέρεις να μιλάς και όπως δεν ξςχνάς ποτέ να μιλάς. Με συνέπεια, με ευαισθησία, με κριτήριο και περηφανια, για την υπόσχεση μιας ζωή...για μια ζωή...όπως γράφει Ο ΝΜ...Να είσαι πάντα τόσο καθαρή Αννιώ. Ααπο τα πιο αρωματισμένα σου κείμενα...βασιλικός και γιασεμί...<br />Μιχάλης<br />ΜιχάληςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post-37792121324522107632012-01-08T20:39:42.086+02:002012-01-08T20:39:42.086+02:00Νοσταλγία...νόστος + άλγος....μια ζωή , για μια ζω...Νοσταλγία...νόστος + άλγος....μια ζωή , για μια ζωή...και άλλη μια φορά καραφθάνεις στις καρδιές μας και καλοκάθεσαι...σαν στο σπίτι σου λοιπόν...<br />Μπράβο σου Αννίτα μου!<br />ΝΜAnonymousnoreply@blogger.com