tag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post9129195658386907007..comments2023-12-18T12:49:14.014+02:00Comments on Ανν Λου: Υπόγειες διαδρομέςAνν Λουhttp://www.blogger.com/profile/18372173919941912914noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post-67303108101108081572015-10-03T10:10:03.267+03:002015-10-03T10:10:03.267+03:00Κάπου διάβασα και ταίριαξα στο άβατο μου
το καλό ...Κάπου διάβασα και ταίριαξα στο άβατο μου <br />το καλό με το περιπετειώδες και το κανονικό με το μονότονο. <br />Το μεν επίπονο, το δε θανάσιμο. <br />Ρεύματα είναι κι υπογείως λογούν.<br /><br />Απομεινάρι καλοκαιριού στο πρωινιάτικο ηλιάτορα κι αυτό μαζί με τη θύμηση....<br />https://www.youtube.com/watch?v=Gm7E5IkDhew<br />ΜαρίαAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post-80935944611286374142015-09-23T17:51:53.630+03:002015-09-23T17:51:53.630+03:00Κάνω like και βάζω και καρδούλα, τώρα που το έμαθα...Κάνω like και βάζω και καρδούλα, τώρα που το έμαθα! Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post-54313802626751979202015-09-23T11:03:53.639+03:002015-09-23T11:03:53.639+03:00Τον είχα γνωρίσει τυχαία στο καφενέ του Οδυσσέα. Μ...Τον είχα γνωρίσει τυχαία στο καφενέ του Οδυσσέα. Μιλούσε πολύ, έλεγε κι έλεγε, τα’ λέγε πάντως καλά. Σε υπνώτιζε στο πρώτο δεκάλεπτο. Οι θαμώνες τού κερνούσαν τσίπουρο με γλυκάνισο, στο δεύτερο είχε γίνει ολίγον πολιτικάντης με αναμμένα μάγουλα. Αγόρευε κι αγόραζε κουρασμένα κάτοπτρα που ρόδιζαν στην αιθανόλη. Που και που, πετούσε καμιά κουτσουκέλα κι ύστερα άντε να το συμμαζέψει, έφερνε φούρλες στο τσάμικο για να το στρώσει, «εγώ είπα αλλά δεν είπα, άλλο κατάλαβες μάστορα» και τέτοια χαριτωμένα συναφή που στα άσωτα καφενεία τα φαφούτικα γεροντάκια τα αγοράζουν και τα πουλούν με την οκά.<br />Θυμάμαι μια φορά έλεγε για τον πόνο της αγάπης, τη ζωή, τα όνειρα, για ταξίδια μας μιλούσε και για βιβλία κοσμογυρισμένα που ‘χε ξεφυλλίσει. Είχα πιει κάνα δυό καθαρά και τον διέκοψα, «δεν μας λες κυρ Λάκη, αυτά δικά σου είναι που μας λες ή ξένα κόλλυβα μας δίνεις;» γύρισε κι άγρια με κοίταξε, προσπάθησε να αρθρώσει κάτι ανάλογο της παιδείας του, μα απέτυχε. Αρκέστηκε μόνο στο «τι λες βρε κόνις;» Κάπου το είχα ξανακούσει αυτό, φαλτσαδούρα στο ωτίο μου ήταν, σίγουρος ήμουν. Είχε αδειάσει το δεύτερο μου κι ερχόταν το τρίτο με το μεζέ σε ελιγμούς. Πύρωσα, «τι τσαμπουνάς Λαλάκη εδώ και ώρα; Κάτι δικό σου έχεις να μας πεις; Τα ανθρωπάκια εδώ χάμω μιλάνε μ’ αληθινές ιστορίες. Εσύ ήρθες με αδειανά μπουκάλια, ξεδιψάς και φεύγεις με γεμάτα κάθε φορά. Πάρτο χαμπάρι, εδώ η λέξη Συγνώμη είναι κόνισμα ιερό. Το τώρα μου είναι το επιθυμητό σου ύστερα. Τροφή για σκέψη.»<br />Ζάρωσε ο περί πολλού κύριος Βασίλης με τις πολλές περγαμηνές και τις σαράντα αράδες. Χαμήλωσε το κεφάλι κι όταν το σήκωσε μου σκασε ένα χαμόγελο φοβισμένο. «Βασιλιά Οδυσσέα, στείλε ένα γιατρικό με μεζέ να βρέξει τη γλώσσα του, την τελευταία φορά είχε ξεχάσει να την βουτήξει στο μυαλό του πριν μιλήσει» ακούστηκα να λέω, κι ανταπέδωσα μ’ ένα μειδίαμα ελαφρύ.<br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post-5486072035509900182015-09-22T21:20:46.612+03:002015-09-22T21:20:46.612+03:00Έτσι είναι φιλενάδα. Στην καλύτερη περίπτωση μένει...Έτσι είναι φιλενάδα. Στην καλύτερη περίπτωση μένεις στάσιμος. Είναι κάπως σαν οι εμμονές να ακυρώνουν τον χρόνο. Να ζεις σε ακίνητες μέρες. Ζούμε μέσα σε ακίνητες μέρες και γνωρίζουμε τι σημαίνει. Το δε χειρότερο είναι πως αρχίσαμε ( όχι όλοι φυσικά) να μην ξεχωρίζουμε τις εμμονές μας. Μια συγκολητική ουσία σαν αποπνικτική τσίχλα μας κρατά κολλημένους σε ένα απέραντο παρόν.Aνν Λουhttps://www.blogger.com/profile/18372173919941912914noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post-65377150950690108302015-09-22T17:47:36.456+03:002015-09-22T17:47:36.456+03:00Κοιτώντας εμμονικά το μέλλον, παραβλέπεις το παρόν...Κοιτώντας εμμονικά το μέλλον, παραβλέπεις το παρόν και, στην καλύτερη περίπτωση, μένεις στάσιμος. Κανονικό δεν μπορεί ποτέ να γίνει η εμμονή. Έτσι δεν είναι;<br /><br />Φιλιά,<br />ΓιούληAnonymousnoreply@blogger.com