tag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post2876875470300794500..comments2023-12-18T12:49:14.014+02:00Comments on Ανν Λου: Ένα τροχόσπιτο και δυo καρέκλεςAνν Λουhttp://www.blogger.com/profile/18372173919941912914noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post-77380767328982885102015-07-03T13:03:37.334+03:002015-07-03T13:03:37.334+03:00Αννιτάκι...
Είναι κάτι μέρες που η ζωή μου μέσα στ...Αννιτάκι...<br />Είναι κάτι μέρες που η ζωή μου μέσα στους αριθμούς "μου" γίνεται πολύ μονότονη... 'Ολα πια άλλωστε σε αυτόν τον κόσμο "μεταφράζονται σε αριθμούς" πλέον..Μας το θυμίζουν διαρκώς τις τελευταίες μέρες.Θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι στην τελική η ζωή δεν θέλει πολλά.. Συναισθήματα θέλει, αγάπη και μικρές στιγμές σαν αυτές που περιέγραψες.. Με ταξίδεψες.. :) ΝατNathttps://www.blogger.com/profile/16956997523046569500noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post-39254890370403249722015-05-31T10:41:03.813+03:002015-05-31T10:41:03.813+03:00Ριζώθηκε μέσα μας ο τραγουδοποιός, κι αν με τα ακρ...Ριζώθηκε μέσα μας ο τραγουδοποιός, κι αν με τα ακροδάχτυλα σου ανασκαλέψεις<br />λίγο τον γεροχρόνο, παρφούμια αναδύονται ζεστής αύρας, ένα κάστρο με ταξιδιάρικη φωνή κι ένα χέρι, μιά το κράτας και μιά σου φεύγει. Στο βάθος μια τράτα κινεί το μεροκάματο στα δίχτυα του.<br />Όνειρο είναι με πουλιά και θάλασσες μονάχα, απάτη κι αυτό σαν όλα τα άλλα, εικονικά και μη πραγματικά για όλους εμάς που χτίζουμε δράκους από φωτιά κι αγέρι στο βιτρό της οθόνης... Για basta ρε μεγάλε, λίγο καλύτερο του τώρα, συναινείς και καταπίνεις τον κόμπο στο λαιμό!!<br />Καλήμερα στο αυτοσχέδιο καραβάκι, είπα; <br />ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΩΡΑΙΑ ΜΟΥ ΚΥΡΙΑ<br />https://www.youtube.com/watch?v=ZcrOFmI0wPg<br />ΜαρίαAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post-16144087869789755002015-05-20T16:53:07.230+03:002015-05-20T16:53:07.230+03:00Αυτή η εκδοχή, παρ' όλη την ανθρώπινη πίκρα το...Αυτή η εκδοχή, παρ' όλη την ανθρώπινη πίκρα του αναπόφευκτου, έχει την γλύκα της αρμονίας για όσο διήρκεσε.<br />Όμορφο κείμενο, όπως όμορφοι και οι άνθρωποι που ταιριάζουν.<br />:)M-meggiehttps://www.blogger.com/profile/11519761911091144498noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4911645960496099723.post-21934753489950452682015-05-20T09:03:34.187+03:002015-05-20T09:03:34.187+03:00https://www.youtube.com/watch?v=-Y-iX7LLQ4Y
αυτό ά...https://www.youtube.com/watch?v=-Y-iX7LLQ4Y<br />αυτό άκουγα και ταίριαξε με το κείμενο σου!<br />Επιφυλάσσομαι να εκφέρω άποψη προς τα παρόν, η χαζομνήμη μου με μετέφερε σ' ένα άσχημο παιδικό μου βίωμα, ενός παιδικού φίλου.<br />Επιστροφή στο σήμερα, ασπάζομαι γηραιότερες κουβέντες, "εκεί που θα πάω παιδί μου, δεν θα πεινώ, ούτε θα διψώ. Δεν θα κρυώνω μα ούτε και θα καίγομαι στο πυρετό. Θα είμαι καλά, το ξέρω".<br />Σοφά λόγια, ελαφρά σιροπιάζει το μέσα, αυτού που μένει.<br />Νέα μέρα, ας αρχίσει μ' ένα χαμόγελο, το φοράμε καθαρό και σιδερωμένο κι αρχινούμε τη δουλείτσα μας. <br />Να κάτι τέτοιο σε ουρανί! :))Anonymousnoreply@blogger.com